ผลงานนิทาน

         ณโรงเรียนแห่งหนึ่งในเมืองใหญ่ มีเด็กหญิงหน้าตาน่าเกลียดคนหนึ่งเธอชื่อ "น้องกุ๊กไก่" เธอเป็นเด็กผู้หญิงที่หน้าตาอัปลักษณ์และน่าเกลียดน่ากลัวที่สุด เธอจึงโดนเพื่อนๆแกล้งรังแกและไม่เล่นกับเธอเสมอ เพราะความน่าเกลียดน่ากลัวของหน้าตาเธอนั้นเอง
อยู่มาวันหนึ่ง "น้องกุ๊กไก่"เด็กหญิงผู้มีหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัวคนนี้ขณะที่เธอกำลังนั่งเสียใจที่เพื่อนๆรังเกียจและไม่เล่นกับเธอ เธอจึงจะเดินไปที่ด้านหลังของโรงเรียนซึ่งเป็นบริเวณที่ไม่มีเด็กๆคนไหนไปเล่น และในขณะที่เธอกำลังเดินไปนั้นเองเธอได้เก็บกระเป๋าตังค์ได้
"เอะ!เนี้ยกระเป๋าตังค์ใครกันนะมาตกอยู่ตรงนี้"
เธอจึงเปิดออกดูและเห็นมีเงินจำนวนมาก เธอจึง
"เราจะทำยังไงดีนะเพราะเราไม่รู้ว่าเป็นของใคร"
เธอจึงคิดว่าน่าจะนำไปให้คุณครูดีกว่าเพราะคุณครูอาจจะตามหาเจ้าของกระเป๋าตังค์ได้ เธอจึงนำไปมอบให้คุณครู
คุณครูจึงไปตามหาเจ้าของและนำกระเป๋าตังค์คืนให้กับเจ้าของและคุณครูได้กล่าวชมเชยเธอ เพื่อนๆเห็นในความดีและความซื่อสัตย์ของเธอเพื่อนจึงไม่รังเกียจและเล่นกับเธออย่างมีความสุข
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
"คนซื่อสัตย์ย่อมเป็นที่รักของเพื่อนได้"