นิทานคุณธรรมจริยธรรมเรื่องพระคุณแม่
นิทานส่งเสริมคุณธรรมจริยธรรมเรื่องพระคุณแม่
ณ บ้านหลังหนึ่งมี คุณตา คุณยาย คุณพ่อ คุณแม่และหลาน หลานมีชื่อว่าน้องมอส เป็นลูกคนเดียวของคุณพ่อกับคุณแม่และคุณตากับคุณยาย มอสมีนิสัยชอบเอาแต่ใจตัวเอง มาวันหนึ่ง
มอส : โอ๊ยเบื่อๆเดี๋ยวให้ไปกวาดบ้าน,เดี๋ยวให้ไปล้างจาน เบื่อจริงๆใช้แต่มอสทำงานบ้าน ทำไมแม่ชอบใช้มอสจริงๆเลยใช้ทำโน่นทำนี่ตลอด มอสไม่ได้ไปเล่นกับเพื่อนๆเลย เบื่อๆเบื่อมาก
มอสยืนบ่นคนเดียวโดยไม่รู้ว่าคุณตาอยู่แถวนั้น
คุณตา : มอสบ่นอะไร มานี่มา ตาจะพามอสไปเล่น
มอสก็ดีใจที่คุณตาชวนไปเล่นโดยไม่รู้ว่าคุณตานั้นจะพาไปไหน
มอส : ไปสิคุณตาไปๆๆ พอไปถึง
คุณตาก็ชวนมอสรดนำ้ต้นไม้,ดอกไม้ในสวน คุณตาก็พูดขึ้นมาว่า
คุณตา : เอ้า!!!มอสไปหิ้วนำ้มารดต้นไม้,ดอกไม้ ใครรดเสร็จก่อนคนนั้นชนะ เวลาผ่านไป.........
มอส : โอ๊ยคุณตามอสเหนื่อยจังเลย หนักก็หนัก เจ็บมือไปหมดแล้ว มอสไม่ทำแล้ว
คุณตา : ถ้างั้นมอสไปไล่เป็ดเข้าคอกนะ ไล่เป็ดให้เข้าคอกหมดทุกตัวเลยนะมอส
มอส : ครับคุณตา มอสจะไล่เป็ดให้เข้าคอกหมดทุกตัวเลย
เวลาผ่านไปมอสก็ยังไล่เป็ดอยู่ ไล่ไปไล่มาไม่หมดสักที
มอส : คุณตาๆมอสเหนื่อยที่จะไล่เป็ดแล้วนะ เบื่อๆไล่ทีไรก็ไม่หมดสักที เดี๋ยวก็วิ่งไปโน่นไปนี่ที
คุณตา : แล้วมอสจะทำอะไรละ ให้รดนำ้ต้นไม้,ดอกไม้ก็เบื่อ ให้ไล่เป็ดเข้าคอกก็เบื่อ มอสฟังตานะตาจะพูดอะไรให้ฟัง แม่มอสนะตั้งท้องตั้ง 9 เดือนต้องอดต้องทนขนาดไหนกว่าจะได้มอสกว่าจะเลี้ยงมอสจนเติบโตขนาดนี้และเหนื่อยขนาดไหน การเป็นแม่นะมันลำบาก การที่มอสช่วยแม่ทำงานบ้านทดแทนพระคุณเล็กๆน้อยๆนั้นมันเทียบไม่ได้หรอก
มอสนิ่งอยู่สักพัก...............
มอส : ครับคุณตา ขอบคุณครับต่อไปมอสจะไม่ดื้อกับคุณแม่อีกแล้วครับมอสจะตามที่คุณตาพูดให้ฟัง ไปก่อนนะคุณตาไปหาแม่ดีกว่า
มอส : เอ!!!!!แม่นี่นาแม่กำลังล้างรถนี่ เราเข้าไปขอโทษแม่ดีกว่าที่ไม่ช่วยแม่ทำงานบ้าน แม่ครับ...มอสขอโทษแม่นะครับที่ไม่เชื่อฟังคุณแม่
คุณแม่ : จ๊ะมอส... แม่ไม่เคยโกรธมอสหรอกลูก
มอส : แม่ครับ... มอสช่วยแม่ล้างรถนะครับ
คุณแม่ : จ๊ะ...แม่ขอบใจมอสมากนะ แม่รักมอสนะแม่ดีใจที่มอสคิดได้
มอส : ครับคุณแม่... มอสก็รักแม่ครับ
ตั้งแต่นั่นมามอสก็มีการพัฒนาตนเองโดยยึดคำพูดที่คุณตาพูด และก็ตื่นแต่เช้ามาช่วยงานบ้านคุณพ่อกับคุณแม่และคุณตากับคุณยายทุกวันจนเป็นที่รักของคนในครอบครัวตลอดจนคนรอบข้างอีกด้วย
นิทานเรื่องนี้สอดคล้องกับค่านิยม 12 ประการคือข้อกตัญญูต่อพ่อแม่ ผู้ปกครองและครูบาอาจารย์
ข้อคิดของนิทานเรื่องนี้ คือ การตอบแทนพระคุณต่อพ่อแม่ย่อมทำให้มีแต่ความสุขความเจริญในชีวิต
ณ บ้านหลังหนึ่งมี คุณตา คุณยาย คุณพ่อ คุณแม่และหลาน หลานมีชื่อว่าน้องมอส เป็นลูกคนเดียวของคุณพ่อกับคุณแม่และคุณตากับคุณยาย มอสมีนิสัยชอบเอาแต่ใจตัวเอง มาวันหนึ่ง
มอส : โอ๊ยเบื่อๆเดี๋ยวให้ไปกวาดบ้าน,เดี๋ยวให้ไปล้างจาน เบื่อจริงๆใช้แต่มอสทำงานบ้าน ทำไมแม่ชอบใช้มอสจริงๆเลยใช้ทำโน่นทำนี่ตลอด มอสไม่ได้ไปเล่นกับเพื่อนๆเลย เบื่อๆเบื่อมาก
มอสยืนบ่นคนเดียวโดยไม่รู้ว่าคุณตาอยู่แถวนั้น
คุณตา : มอสบ่นอะไร มานี่มา ตาจะพามอสไปเล่น
มอสก็ดีใจที่คุณตาชวนไปเล่นโดยไม่รู้ว่าคุณตานั้นจะพาไปไหน
มอส : ไปสิคุณตาไปๆๆ พอไปถึง
คุณตาก็ชวนมอสรดนำ้ต้นไม้,ดอกไม้ในสวน คุณตาก็พูดขึ้นมาว่า
คุณตา : เอ้า!!!มอสไปหิ้วนำ้มารดต้นไม้,ดอกไม้ ใครรดเสร็จก่อนคนนั้นชนะ เวลาผ่านไป.........
มอส : โอ๊ยคุณตามอสเหนื่อยจังเลย หนักก็หนัก เจ็บมือไปหมดแล้ว มอสไม่ทำแล้ว
คุณตา : ถ้างั้นมอสไปไล่เป็ดเข้าคอกนะ ไล่เป็ดให้เข้าคอกหมดทุกตัวเลยนะมอส
มอส : ครับคุณตา มอสจะไล่เป็ดให้เข้าคอกหมดทุกตัวเลย
เวลาผ่านไปมอสก็ยังไล่เป็ดอยู่ ไล่ไปไล่มาไม่หมดสักที
มอส : คุณตาๆมอสเหนื่อยที่จะไล่เป็ดแล้วนะ เบื่อๆไล่ทีไรก็ไม่หมดสักที เดี๋ยวก็วิ่งไปโน่นไปนี่ที
คุณตา : แล้วมอสจะทำอะไรละ ให้รดนำ้ต้นไม้,ดอกไม้ก็เบื่อ ให้ไล่เป็ดเข้าคอกก็เบื่อ มอสฟังตานะตาจะพูดอะไรให้ฟัง แม่มอสนะตั้งท้องตั้ง 9 เดือนต้องอดต้องทนขนาดไหนกว่าจะได้มอสกว่าจะเลี้ยงมอสจนเติบโตขนาดนี้และเหนื่อยขนาดไหน การเป็นแม่นะมันลำบาก การที่มอสช่วยแม่ทำงานบ้านทดแทนพระคุณเล็กๆน้อยๆนั้นมันเทียบไม่ได้หรอก
มอสนิ่งอยู่สักพัก...............
มอส : ครับคุณตา ขอบคุณครับต่อไปมอสจะไม่ดื้อกับคุณแม่อีกแล้วครับมอสจะตามที่คุณตาพูดให้ฟัง ไปก่อนนะคุณตาไปหาแม่ดีกว่า
มอส : เอ!!!!!แม่นี่นาแม่กำลังล้างรถนี่ เราเข้าไปขอโทษแม่ดีกว่าที่ไม่ช่วยแม่ทำงานบ้าน แม่ครับ...มอสขอโทษแม่นะครับที่ไม่เชื่อฟังคุณแม่
คุณแม่ : จ๊ะมอส... แม่ไม่เคยโกรธมอสหรอกลูก
มอส : แม่ครับ... มอสช่วยแม่ล้างรถนะครับ
คุณแม่ : จ๊ะ...แม่ขอบใจมอสมากนะ แม่รักมอสนะแม่ดีใจที่มอสคิดได้
มอส : ครับคุณแม่... มอสก็รักแม่ครับ
ตั้งแต่นั่นมามอสก็มีการพัฒนาตนเองโดยยึดคำพูดที่คุณตาพูด และก็ตื่นแต่เช้ามาช่วยงานบ้านคุณพ่อกับคุณแม่และคุณตากับคุณยายทุกวันจนเป็นที่รักของคนในครอบครัวตลอดจนคนรอบข้างอีกด้วย
นิทานเรื่องนี้สอดคล้องกับค่านิยม 12 ประการคือข้อกตัญญูต่อพ่อแม่ ผู้ปกครองและครูบาอาจารย์
ข้อคิดของนิทานเรื่องนี้ คือ การตอบแทนพระคุณต่อพ่อแม่ย่อมทำให้มีแต่ความสุขความเจริญในชีวิต