User blog:รัชดาพร อัครจักร RSS
This RSS feed was automatically generated from one or more blogs.
-
บันทึกสะท้อนคิด วันทึ่ 3 กรกฎาคม 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันทึ่ 3 กรกฎาคม 2558
- Published on 20 July 2015, 1:32 PM -
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 2 กรกฏาคม 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 2 กรกฏาคม 2558
- Published on 20 July 2015, 1:29 PM -
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 2 กรกฏาคม 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 2 กรกฏาคม 2558
- Published on 20 July 2015, 1:29 PM -
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 2 กรกฏาคม 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 2 กรกฏาคม 2558
- Published on 20 July 2015, 1:29 PM -
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 1 มิถุนายน 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 1 มิถุนายน 2558
- Published on 20 July 2015, 1:27 PM -
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 30 มิถุนายน 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 30 มิถุนายน 2558
- Published on 20 July 2015, 1:26 PM -
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 29 มิถุนายน 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 29 มิถุนายน 2558
- Published on 20 July 2015, 1:25 PM -
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 26 มิถุนายน 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 26 มิถุนายน 2558
- Published on 20 July 2015, 1:24 PM -
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 26 มิถุนายน 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 26 มิถุนายน 2558
- Published on 20 July 2015, 1:24 PM -
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 26 มิถุนายน 2558
บันทึกสะท้อนคิด วันที่ 26 มิถุนายน 2558
- Published on 20 July 2015, 1:24 PM
Last updated on 26 February 2020, 3:21 AM
ขนนิ่มยอดกตัญญู
นิทานเรื่องขนนิ่มยอดกตัญญู
ในป่าแห่งหนึ่งมีฝูงสัตว์ น้อยใหญ่ อาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ขนนิ่มเป็นกระต่ายน้อยน่ารัก อาศัยอยู่กับแม่ในโพรงไม้ใหญ่ ทุกๆ เช้าแม่นะออกไปหาอาหารมาให้กระต่ายน้อยกิน
( แม่กระต่าย) ขนนิ่ม ขนนิ่ม
( ขนนิ่ม ). มาแล้วจ้า. มีอะไรจ๊ะแม่
( แม่กระต่าย. ) วันนี้แม่จออกไปหาอาหาร อย่าวิ่งซุกซนไปไหนล่ะเดี๋ยวจะได้รับอันตราย
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม้
วันต่อมาแม่กระต่ายเกิดล้มป่วยไม่สามรถออกไปหาอาหารได้
( ขนนิ่ม ) แม่จ๋า แม่พักเถอะ วันนี้ขนนิ่มจะออกไปหาอาหารมาให้แม่กินเอง นะแม่
( แม่กระต่าย ) ระวังตัวด้วยนะลูกอย่าออกไปไกลละ
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม่
เจ้าขนนิ่ม ออกจากโพรงไปไม่ไกลมากนักเจอสวนผักกาดของชาวบ้านที่อยู่บนภูเขา
( ขนนิ่ม. ) สวนผัดกาดนิ โชคดีแล้วเรา วันนี้จะได้อาหารไปให้แม่เรากินแล้ว
( ขนนิ่ม ) แมาจ๋า ฉันได้ผักกาดมาเยอะเลยแม่ มากืนเร็วแม่จะได้แข็งแรง
ตั้งแต่วันนั้น เจ้ากระต่ายน้อยแอบลักผักกาดมาเลี้ยงแม่ทุกวัน จนเจ้าของสวนมาพบและจับเจ้ากระต่ายน้อยไว้
( เจ้าของสวน ) นี่แน่ จับได้แล้ว. เจ้าตัวขโมย วันนี้ข้าจะเล่นงานเจ้า
( ขนนิ่ม ) โอ้ย โอ้ย ปล่อยฉันเถอะ อย่าจับฉันเลย. แม่ฉันกำลังป่วยและรออาหารจากฉันอยู่
( เจ้าของสวน ) ข้าซึ่งใจเจ้าจริงๆแต่ก่อนปล่อยเจ้าไป เจ้าจงจำไว้ของคนอื่น อยากได้ต้องขอก่อน แต่นี้ไปข้าให้เจ้ามาเก็บได้ คุณแม่ยิ่งใหญ่ควรตอบแทน
( ขนนิ่ม ) ขอบคุณท่านจริงๆ ฉันจะไม่ลืมพระคุณท่านเลย
( ขนนิ่ม ) แม่จ๋า ลูกได้พบผู้ใจดีให้อาหารเรากินทุกวันเลย เขาใจดีจริงๆนะจ๊ะ แม่
( แม่กระต่าย ) ขนนิ่มเอ้ย เจ้าจงจำไว้นะลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าจะต้องเป็นคนซื่อสัตย์ กตัญญูรู้คุณ นะลูก
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม่
ในป่าแห่งหนึ่งมีฝูงสัตว์ น้อยใหญ่ อาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ขนนิ่มเป็นกระต่ายน้อยน่ารัก อาศัยอยู่กับแม่ในโพรงไม้ใหญ่ ทุกๆ เช้าแม่นะออกไปหาอาหารมาให้กระต่ายน้อยกิน
( แม่กระต่าย) ขนนิ่ม ขนนิ่ม
( ขนนิ่ม ). มาแล้วจ้า. มีอะไรจ๊ะแม่
( แม่กระต่าย. ) วันนี้แม่จออกไปหาอาหาร อย่าวิ่งซุกซนไปไหนล่ะเดี๋ยวจะได้รับอันตราย
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม้
วันต่อมาแม่กระต่ายเกิดล้มป่วยไม่สามรถออกไปหาอาหารได้
( ขนนิ่ม ) แม่จ๋า แม่พักเถอะ วันนี้ขนนิ่มจะออกไปหาอาหารมาให้แม่กินเอง นะแม่
( แม่กระต่าย ) ระวังตัวด้วยนะลูกอย่าออกไปไกลละ
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม่
เจ้าขนนิ่ม ออกจากโพรงไปไม่ไกลมากนักเจอสวนผักกาดของชาวบ้านที่อยู่บนภูเขา
( ขนนิ่ม. ) สวนผัดกาดนิ โชคดีแล้วเรา วันนี้จะได้อาหารไปให้แม่เรากินแล้ว
( ขนนิ่ม ) แมาจ๋า ฉันได้ผักกาดมาเยอะเลยแม่ มากืนเร็วแม่จะได้แข็งแรง
ตั้งแต่วันนั้น เจ้ากระต่ายน้อยแอบลักผักกาดมาเลี้ยงแม่ทุกวัน จนเจ้าของสวนมาพบและจับเจ้ากระต่ายน้อยไว้
( เจ้าของสวน ) นี่แน่ จับได้แล้ว. เจ้าตัวขโมย วันนี้ข้าจะเล่นงานเจ้า
( ขนนิ่ม ) โอ้ย โอ้ย ปล่อยฉันเถอะ อย่าจับฉันเลย. แม่ฉันกำลังป่วยและรออาหารจากฉันอยู่
( เจ้าของสวน ) ข้าซึ่งใจเจ้าจริงๆแต่ก่อนปล่อยเจ้าไป เจ้าจงจำไว้ของคนอื่น อยากได้ต้องขอก่อน แต่นี้ไปข้าให้เจ้ามาเก็บได้ คุณแม่ยิ่งใหญ่ควรตอบแทน
( ขนนิ่ม ) ขอบคุณท่านจริงๆ ฉันจะไม่ลืมพระคุณท่านเลย
( ขนนิ่ม ) แม่จ๋า ลูกได้พบผู้ใจดีให้อาหารเรากินทุกวันเลย เขาใจดีจริงๆนะจ๊ะ แม่
( แม่กระต่าย ) ขนนิ่มเอ้ย เจ้าจงจำไว้นะลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าจะต้องเป็นคนซื่อสัตย์ กตัญญูรู้คุณ นะลูก
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม่
บันทึกการสะท้อนบทเรียนที่ได้จากการพัฒนานิทาน
นิทานเรื่องขนนิ่มยอดกตัญญู
ในป่าแห่งหนึ่งมีฝูงสัตว์ น้อยใหญ่ อาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ขนนิ่มเป็นกระต่ายน้อยน่ารัก อาศัยอยู่กับแม่ในโพรงไม้ใหญ่ ทุกๆ เช้าแม่นะออกไปหาอาหารมาให้กระต่ายน้อยกิน
( แม่กระต่าย) ขนนิ่ม ขนนิ่ม
( ขนนิ่ม ). มาแล้วจ้า. มีอะไรจ๊ะแม่
( แม่กระต่าย. ) วันนี้แม่จออกไปหาอาหาร อย่าวิ่งซุกซนไปไหนล่ะเดี๋ยวจะได้รับอันตราย
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม้
วันต่อมาแม่กระต่ายเกิดล้มป่วยไม่สามรถออกไปหาอาหารได้
( ขนนิ่ม ) แม่จ๋า แม่พักเถอะ วันนี้ขนนิ่มจะออกไปหาอาหารมาให้แม่กินเอง นะแม่
( แม่กระต่าย ) ระวังตัวด้วยนะลูกอย่าออกไปไกลละ
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม่
เจ้าขนนิ่ม ออกจากโพรงไปไม่ไกลมากนักเจอสวนผักกาดของชาวบ้านที่อยู่บนภูเขา
( ขนนิ่ม. ) สวนผัดกาดนิ โชคดีแล้วเรา วันนี้จะได้อาหารไปให้แม่เรากินแล้ว
( ขนนิ่ม ) แมาจ๋า ฉันได้ผักกาดมาเยอะเลยแม่ มากืนเร็วแม่จะได้แข็งแรง
ตั้งแต่วันนั้น เจ้ากระต่ายน้อยแอบลักผักกาดมาเลี้ยงแม่ทุกวัน จนเจ้าของสวนมาพบและจับเจ้ากระต่ายน้อยไว้
( เจ้าของสวน ) นี่แน่ จับได้แล้ว. เจ้าตัวขโมย วันนี้ข้าจะเล่นงานเจ้า
( ขนนิ่ม ) โอ้ย โอ้ย ปล่อยฉันเถอะ อย่าจับฉันเลย. แม่ฉันกำลังป่วยและรออาหารจากฉันอยู่
( เจ้าของสวน ) ข้าซึ่งใจเจ้าจริงๆแต่ก่อนปล่อยเจ้าไป เจ้าจงจำไว้ของคนอื่น อยากได้ต้องขอก่อน แต่นี้ไปข้าให้เจ้ามาเก็บได้ คุณแม่ยิ่งใหญ่ควรตอบแทน
( ขนนิ่ม ) ขอบคุณท่านจริงๆ ฉันจะไม่ลืมพระคุณท่านเลย
( ขนนิ่ม ) แม่จ๋า ลูกได้พบผู้ใจดีให้อาหารเรากินทุกวันเลย เขาใจดีจริงๆนะจ๊ะ แม่
( แม่กระต่าย ) ขนนิ่มเอ้ย เจ้าจงจำไว้นะลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าจะต้องเป็นคนซื่อสัตย์ กตัญญูรู้คุณ นะลูก
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม่
ในป่าแห่งหนึ่งมีฝูงสัตว์ น้อยใหญ่ อาศัยอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข ขนนิ่มเป็นกระต่ายน้อยน่ารัก อาศัยอยู่กับแม่ในโพรงไม้ใหญ่ ทุกๆ เช้าแม่นะออกไปหาอาหารมาให้กระต่ายน้อยกิน
( แม่กระต่าย) ขนนิ่ม ขนนิ่ม
( ขนนิ่ม ). มาแล้วจ้า. มีอะไรจ๊ะแม่
( แม่กระต่าย. ) วันนี้แม่จออกไปหาอาหาร อย่าวิ่งซุกซนไปไหนล่ะเดี๋ยวจะได้รับอันตราย
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม้
วันต่อมาแม่กระต่ายเกิดล้มป่วยไม่สามรถออกไปหาอาหารได้
( ขนนิ่ม ) แม่จ๋า แม่พักเถอะ วันนี้ขนนิ่มจะออกไปหาอาหารมาให้แม่กินเอง นะแม่
( แม่กระต่าย ) ระวังตัวด้วยนะลูกอย่าออกไปไกลละ
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม่
เจ้าขนนิ่ม ออกจากโพรงไปไม่ไกลมากนักเจอสวนผักกาดของชาวบ้านที่อยู่บนภูเขา
( ขนนิ่ม. ) สวนผัดกาดนิ โชคดีแล้วเรา วันนี้จะได้อาหารไปให้แม่เรากินแล้ว
( ขนนิ่ม ) แมาจ๋า ฉันได้ผักกาดมาเยอะเลยแม่ มากืนเร็วแม่จะได้แข็งแรง
ตั้งแต่วันนั้น เจ้ากระต่ายน้อยแอบลักผักกาดมาเลี้ยงแม่ทุกวัน จนเจ้าของสวนมาพบและจับเจ้ากระต่ายน้อยไว้
( เจ้าของสวน ) นี่แน่ จับได้แล้ว. เจ้าตัวขโมย วันนี้ข้าจะเล่นงานเจ้า
( ขนนิ่ม ) โอ้ย โอ้ย ปล่อยฉันเถอะ อย่าจับฉันเลย. แม่ฉันกำลังป่วยและรออาหารจากฉันอยู่
( เจ้าของสวน ) ข้าซึ่งใจเจ้าจริงๆแต่ก่อนปล่อยเจ้าไป เจ้าจงจำไว้ของคนอื่น อยากได้ต้องขอก่อน แต่นี้ไปข้าให้เจ้ามาเก็บได้ คุณแม่ยิ่งใหญ่ควรตอบแทน
( ขนนิ่ม ) ขอบคุณท่านจริงๆ ฉันจะไม่ลืมพระคุณท่านเลย
( ขนนิ่ม ) แม่จ๋า ลูกได้พบผู้ใจดีให้อาหารเรากินทุกวันเลย เขาใจดีจริงๆนะจ๊ะ แม่
( แม่กระต่าย ) ขนนิ่มเอ้ย เจ้าจงจำไว้นะลูก ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น เจ้าจะต้องเป็นคนซื่อสัตย์ กตัญญูรู้คุณ นะลูก
( ขนนิ่ม ) จ๊ะแม่