ครอบครัวพอเพียง
ครอบครัวจุกกับจอยอาศัยอยู่ในหมู่บ้านตะลุมพุก อาศัยอยู่กับพ่อแม่และน้องสาวรวมเป็น 4 คนครอบครัวจุกกับจอยเป็นครอบครัวที่อบอุ่น ทุกวันหลังเลิกเรียนจุกกับจอยก็จะช่วยพ่อกับแม่ทำงานบ้าน รดนำ้ต้นไม้ ครอบครัวจุกจอยทำไร่ ทำนา ปลูกผักสวนครัว เลี้ยงไก่ไว้กินไข่ 5ตัว อาหารปลา และเลี้ยงหมูไว้ที่บ้าน 2 ตัว ทั้งสองคนเป็นเด็กดี เชื่อฟังคำสั่งสอนของพ่อแม่ ครอบครัวของจุกกับจอยอยู่กันอย่างพอเพียง ไม่เบียดเบียนคนอื่น
วันหนึ่งพ่อได้ร่วมโครงการส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียง
วันต่อมาพ่อก็ได้นำวัวจากโครงการมาเลี้ยง 1 ตัว
จุก: โอ้ว เรามีวัวแล้ว เราต้องช่วยกันทำคอกให้วัวนะครับพ่อ
พ่อ: ได้เลยลูก งั้นเราก็ลงมือกันเลย
คอกวัวที่เราทำจะมีลักษณะเป็นคอกสี่เหลี่ยมผืนผ้า ช่วยกันทำจนเสร็จแล้วเราก็นำวัวมาปล่อยไว้ในคอก เด็กทั้งสองดีใจและภาคภูมิใจที่ทำคอกวัวเสร็จสมบูรณ์
วันต่อมาน้าหมึกข้างบ้านมาขอซื้อไม้กับพ่อ 2 ท่อน เพื่อไปทำคอกวัว และพ่อก็ให้ไม้กับน้าหมึก น้าหมึกจึงยื่นเงินให้พ่อแต่พ่อไม่รับเงินจากน้าหมึก พ่อบอกว่าถ้าอะไรพอมีพอหาได้ก็แบ่งๆกันไปใช้ น้าหมึกจึงกล่าวขอบคุณในความมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของพ่อ
บ้านของจุกกับจอยปลูกผักสวนครัวไว้หลังบ้าน บางวันจุกกับจอยก็เห็น ลุง ป้า น้า อา แถวบ้านมาขอซื้อผักที่พ่อปลูก พ่อก็บอกว่าเรามันคนบ้านเดียวกันมีอะไรที่พอหยิบยื่นให้กันได้ รู้จักแบ่งปันและมีน้ำใจรักใคร่สามัคคีปรองดองกันก็พอแล้ว คนเราต้องมีความพอเพียง ไม่เห็นแก่ตัว เพราะสิ่งเหล่านี้พ่อทำไม่ได้มีค่าใช้จ่ายฉะนั้นจึงไม่จำเป็นต้องขาย เราควรมีน้ำใจรู้จักแบ่งปันให้คนอื่นเพื่อคนอื่นก็จะได้แบ่งปันให้เราได้เช่นกัน
เด็กทั้งสองคนได้ฟังพ่อพูด ก็รู้สึกภูมิใจและดีใจที่ได้อยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นและมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และแบ่งปันให้กับคนอื่นตั้งมั่นอยู่ในความพอเพียง ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช แล้วทั้งสองคนก็บอกพ่อว่า"พวกเราจะทำตามที่พ่อสอน รักพ่อที่สุดในโลกเลย"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การตั้งอยู่ในความพอเพียงชีวิตก็จะเป็นสุข และไม่ลำบากในการดำเนินชีวิต
วันหนึ่งพ่อได้ร่วมโครงการส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียง
วันต่อมาพ่อก็ได้นำวัวจากโครงการมาเลี้ยง 1 ตัว
จุก: โอ้ว เรามีวัวแล้ว เราต้องช่วยกันทำคอกให้วัวนะครับพ่อ
พ่อ: ได้เลยลูก งั้นเราก็ลงมือกันเลย
คอกวัวที่เราทำจะมีลักษณะเป็นคอกสี่เหลี่ยมผืนผ้า ช่วยกันทำจนเสร็จแล้วเราก็นำวัวมาปล่อยไว้ในคอก เด็กทั้งสองดีใจและภาคภูมิใจที่ทำคอกวัวเสร็จสมบูรณ์
วันต่อมาน้าหมึกข้างบ้านมาขอซื้อไม้กับพ่อ 2 ท่อน เพื่อไปทำคอกวัว และพ่อก็ให้ไม้กับน้าหมึก น้าหมึกจึงยื่นเงินให้พ่อแต่พ่อไม่รับเงินจากน้าหมึก พ่อบอกว่าถ้าอะไรพอมีพอหาได้ก็แบ่งๆกันไปใช้ น้าหมึกจึงกล่าวขอบคุณในความมีน้ำใจเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ของพ่อ
บ้านของจุกกับจอยปลูกผักสวนครัวไว้หลังบ้าน บางวันจุกกับจอยก็เห็น ลุง ป้า น้า อา แถวบ้านมาขอซื้อผักที่พ่อปลูก พ่อก็บอกว่าเรามันคนบ้านเดียวกันมีอะไรที่พอหยิบยื่นให้กันได้ รู้จักแบ่งปันและมีน้ำใจรักใคร่สามัคคีปรองดองกันก็พอแล้ว คนเราต้องมีความพอเพียง ไม่เห็นแก่ตัว เพราะสิ่งเหล่านี้พ่อทำไม่ได้มีค่าใช้จ่ายฉะนั้นจึงไม่จำเป็นต้องขาย เราควรมีน้ำใจรู้จักแบ่งปันให้คนอื่นเพื่อคนอื่นก็จะได้แบ่งปันให้เราได้เช่นกัน
เด็กทั้งสองคนได้ฟังพ่อพูด ก็รู้สึกภูมิใจและดีใจที่ได้อยู่ในครอบครัวที่อบอุ่นและมีน้ำใจ เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่และแบ่งปันให้กับคนอื่นตั้งมั่นอยู่ในความพอเพียง ตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวภูมิพลอดุลยเดช แล้วทั้งสองคนก็บอกพ่อว่า"พวกเราจะทำตามที่พ่อสอน รักพ่อที่สุดในโลกเลย"
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การตั้งอยู่ในความพอเพียงชีวิตก็จะเป็นสุข และไม่ลำบากในการดำเนินชีวิต