ผลงานนิทานเรื่องกองฟืนเท่ากองไฟก็ไม่อาจทดแทนบุญคุณ

นิทานสอนใจ กองฟืนเท่าภูเขา ก็มิอาจทดแทนคุณมารดา

กาลครั้งหนึ่ง ณ หมู่บ้านชนบทอันไกลแสนไกล 
มีครอบครัวเล็กๆอาศัยอยู่ริมเชิงเขา 
บอสมีอาชีพเก็บฟืนไปขายที่ตลาดทุกๆเช้า  จ้าทำงานบ้าน
ส่วนลูกบอลอยู่ในวัยหนุ่มเป็นคนเกลียดคล้านไม่ยอมช่วยการงานพ่อแม่
พอถึงเวลาอาหารก็เอะอะโวยวายโมโหหิว  พาลปาข้าวของเสียหาย

2 แม่เคยสอนว่า ” ข้าวก็อยู่ในถัง น้ำก็อยู่ในตุ่ม หม้อก็อยู่ข้างฝา
ลูกก็ช่วยแม่หุงหาบ้างสิ “  ไม่มีคำตอบจากลูก  แต่ความหิวยังไม่หายไป
และความโมโหก็รุนแรงขึ้น  จนแม่ต้องผละจากงานมาหุงหาให้ได้ดังใจ
อยู่มาวันหนึ่งขณะที่พ่อไปเก็บฟืนถูกสัตว์ป่าทำร้ายจนเสียชีวิต  แล้วแม่ก็ต้องทำงานทุกอย่างแทนพ่อ ทั้งเก็บฟืน และยังต้องทำงานบ้าน

3 ฝ่ายลูกชายก็ยังไม่สำนึก ยังคงเกลียดคล้าน 
และใช้ชีวิตอย่างไร้ค่าไปวันๆ  ภาระของแม่นั้นหนักหนานัก
และด้วยวัยที่ชราแล้ว จึงล้มป่วย และเสียชีวิตในเวลาต่อมา

4 ฝ่ายลูกชายรู้สึกเสียใจมาก เกิดความสำนึกผิด 
เขาตื่นแต่เช้าเดินทางไปป่าเก็บฟืนแล้วนำมากองไว้ 
แล้วก็เดินเข้าป่าไปเก็บฟืนกลับมากองไว้อีกทำอย่างนี้ซ้ำๆ ๆ ๆ 
จนกองฟืนสูงเท่าภูเขาลูกใหญ่  เพื่อหวังจะทดแทนความเกลียดคล้านที่ผ่านมา

1 แต่ก็ไม่ได้ทำให้แม่ฟื้นขึ้นมาได้  เขาได้แต่เสียใจ  ทั้งเหนื่อย ทั้งหิว  แต่วันนี้แม่มิอาจฟื้นขึ้นมาหุงข้าวให้เขากินได้อีกแล้ว..