นิทานเรื่องรองเท้าหายไปไหน
นิทานที่สอดคล้องกับค่านิยม 12 ประการ
ค่านิยมที่ 2. ซื่อสัตย์ เสียสละ อดทน มีอุดมการณ์ในสิ่งที่ดีงามเพื่อส่วนรวม
นิทานเรื่อง รองเท้าหายไปไหน
เด็กหญิงสมหญิงเป็นนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 โรงเรียนวัดพิกุลเงิน เช้าวันจันทร์ เด็กหญิงสมหญิงได้ตื่นแต่เช้ารีบอาบนำ้แต่งตัวไปโรงเรียน เพื่อที่จะรีบไปอวดเพื่อนๆ เรื่องรองเท้าใหม่ที่คุณแม่ซื้อให้มันชั่งถูกใจเด็กหญิงสมหญิงยิ่งนักพอมาถึงโรงเรียนเด็กหญิงสมหญิงได้อวด เพื่อนๆพร้อมกับพูดขึ้นว่า"เพื่อนๆดูนี้สิรองเท้าใหม่ของเราสวยไหม แม่เราซื้อให้เมื่อวานที่ตลาด"เพื่อนต่างก็ชื่นชม "โอ้โหสวยจริงๆเลย"เด็กหญิงสมหญิงยิ้มอย่างมีความสุข พอถึงเวลาเข้าห้องเรียน เด็กหญิงสมหญิงได้ถอดรองเท้าเอาไว้ที่ชั้นวางรองเท้า พอถึงเวลาเลิกเรียนเด็กหญิงสมหญิงหารองเท้าคู่ใหม่ตัวเองไม่เจอ ได้แต่ร้องไห้ฮือๆฮือๆ คุณครูศุภรัตน์จึงเข้ามาถาม "สมหญิงหนูเป็นอะไรหรือคะทำไมถึงร้องไห้คะบอกครูสิ" เด็กหญิงสมหญิงได้เล่าให้ครูฟังว่า "รองเท้าคู่ใหม่ของหนูหายไปไหนไม่รู้คะ"คุณครูจึงถามสมหญิงอีกว่า"แล้วหนูถอดรองเท้าไว้ตรงไหนคะ" สมหญิงตอบครูไปว่า"หนูถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าคะ" "แน่ใจนะคะว่าวางไว้ตรงนี้" คุณครูได้ถามเพื่อความแน่ใจสมหญิงตอบไปว่า"แน่ใจคะเพื่อนๆเป็นพยานได้ "คุณครูจึงพูดขึ้นว่า"ถ้าถอดรองเท้าเอาไว้ตรงนี้จริงๆไม่น่าจะหายไปไหนนะ" ถ้าเช่นนั้นครูขอค้นดูในกระเป๋าของเพื่อนทุกคนก่อนกลับบ้านนะคะ"ทันใดนั้นเด็กหญิงชมพู่ก็ได้นำรองเท้าของสมหญิงมาคืนคุณครู และได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณครูฟัง คุณครูได้กล่าวคำสั่งสอนแก่เด็กหญิงชมพู่และให้อภัยเด็กหญิงชมพู่ เพราะชมพู่สำนึกผิด และ ให้เพื่อนๆ ตบมืบให้ชมพู่ เพราะชมพู่เป็นเด็กดีสำนึกในสิ่งที่ตังเองได้กระทำลงไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนเราต้องมีความซื้อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น
นิทานเรื่องนี้แต่งเนื้อโดย. นางศุภรัตน์ วงศ์อินตา ห้อง 1 รหัส 571111321034
ค่านิยมที่ 2. ซื่อสัตย์ เสียสละ อดทน มีอุดมการณ์ในสิ่งที่ดีงามเพื่อส่วนรวม
นิทานเรื่อง รองเท้าหายไปไหน
เด็กหญิงสมหญิงเป็นนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 โรงเรียนวัดพิกุลเงิน เช้าวันจันทร์ เด็กหญิงสมหญิงได้ตื่นแต่เช้ารีบอาบนำ้แต่งตัวไปโรงเรียน เพื่อที่จะรีบไปอวดเพื่อนๆ เรื่องรองเท้าใหม่ที่คุณแม่ซื้อให้มันชั่งถูกใจเด็กหญิงสมหญิงยิ่งนักพอมาถึงโรงเรียนเด็กหญิงสมหญิงได้อวด เพื่อนๆพร้อมกับพูดขึ้นว่า"เพื่อนๆดูนี้สิรองเท้าใหม่ของเราสวยไหม แม่เราซื้อให้เมื่อวานที่ตลาด"เพื่อนต่างก็ชื่นชม "โอ้โหสวยจริงๆเลย"เด็กหญิงสมหญิงยิ้มอย่างมีความสุข พอถึงเวลาเข้าห้องเรียน เด็กหญิงสมหญิงได้ถอดรองเท้าเอาไว้ที่ชั้นวางรองเท้า พอถึงเวลาเลิกเรียนเด็กหญิงสมหญิงหารองเท้าคู่ใหม่ตัวเองไม่เจอ ได้แต่ร้องไห้ฮือๆฮือๆ คุณครูศุภรัตน์จึงเข้ามาถาม "สมหญิงหนูเป็นอะไรหรือคะทำไมถึงร้องไห้คะบอกครูสิ" เด็กหญิงสมหญิงได้เล่าให้ครูฟังว่า "รองเท้าคู่ใหม่ของหนูหายไปไหนไม่รู้คะ"คุณครูจึงถามสมหญิงอีกว่า"แล้วหนูถอดรองเท้าไว้ตรงไหนคะ" สมหญิงตอบครูไปว่า"หนูถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าคะ" "แน่ใจนะคะว่าวางไว้ตรงนี้" คุณครูได้ถามเพื่อความแน่ใจสมหญิงตอบไปว่า"แน่ใจคะเพื่อนๆเป็นพยานได้ "คุณครูจึงพูดขึ้นว่า"ถ้าถอดรองเท้าเอาไว้ตรงนี้จริงๆไม่น่าจะหายไปไหนนะ" ถ้าเช่นนั้นครูขอค้นดูในกระเป๋าของเพื่อนทุกคนก่อนกลับบ้านนะคะ"ทันใดนั้นเด็กหญิงชมพู่ก็ได้นำรองเท้าของสมหญิงมาคืนคุณครู และได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณครูฟัง คุณครูได้กล่าวคำสั่งสอนแก่เด็กหญิงชมพู่และให้อภัยเด็กหญิงชมพู่ เพราะชมพู่สำนึกผิด และ ให้เพื่อนๆ ตบมืบให้ชมพู่ เพราะชมพู่เป็นเด็กดีสำนึกในสิ่งที่ตังเองได้กระทำลงไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนเราต้องมีความซื้อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น
นิทานเรื่องนี้แต่งเนื้อโดย. นางศุภรัตน์ วงศ์อินตา ห้อง 1 รหัส 571111321034
นิทานเรื่อง รองเท้าหายไปไหน
นิทานเรื่อง รองเท้าหายไปไหน
เด็กหญิงสมหญิงเป็นนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 โรงเรียนวัดพิกุลเงิน เช้าวันจันทร์ เด็กหญิงสมหญิงได้ตื่นแต่เช้ารีบอาบนำ้แต่งตัวไปโรงเรียน เพื่อที่จะรีบไปอวดเพื่อนๆ เรื่องรองเท้าใหม่ที่คุณแม่ซื้อให้มันชั่งถูกใจเด็กหญิงสมหญิงยิ่งนักพอมาถึงโรงเรียนเด็กหญิงสมหญิงได้อวด เพื่อนๆพร้อมกับพูดขึ้นว่า"เพื่อนๆดูนี้สิรองเท้าใหม่ของเราสวยไหม แม่เราซื้อให้เมื่อวานที่ตลาด"เพื่อนต่างก็ชื่นชม "โอ้โหสวยจริงๆเลย"เด็กหญิงสมหญิงยิ้มอย่างมีความสุข พอถึงเวลาเข้าห้องเรียน เด็กหญิงสมหญิงได้ถอดรองเท้าเอาไว้ที่ชั้นวางรองเท้า พอถึงเวลาเลิกเรียนเด็กหญิงสมหญิงหารองเท้าคู่ใหม่ตัวเองไม่เจอ ได้แต่ร้องไห้ฮือๆฮือๆ คุณครูศุภรัตน์จึงเข้ามาถาม "สมหญิงหนูเป็นอะไรหรือคะทำไมถึงร้องไห้คะบอกครูสิ" เด็กหญิงสมหญิงได้เล่าให้ครูฟังว่า "รองเท้าคู่ใหม่ของหนูหายไปไหนไม่รู้คะ"คุณครูจึงถามสมหญิงอีกว่า"แล้วหนูถอดรองเท้าไว้ตรงไหนคะ" สมหญิงตอบครูไปว่า"หนูถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าคะ" "แน่ใจนะคะว่าวางไว้ตรงนี้" คุณครูได้ถามเพื่อความแน่ใจสมหญิงตอบไปว่า"แน่ใจคะเพื่อนๆเป็นพยานได้ "คุณครูจึงพูดขึ้นว่า"ถ้าถอดรองเท้าเอาไว้ตรงนี้จริงๆไม่น่าจะหายไปไหนนะ" ถ้าเช่นนั้นครูขอค้นดูในกระเป๋าของเพื่อนทุกคนก่อนกลับบ้านนะคะ"ทันใดนั้นเด็กหญิงชมพู่ก็ได้นำรองเท้าของสมหญิงมาคืนคุณครู และได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณครูฟัง คุณครูได้กล่าวคำสั่งสอนแก่เด็กหญิงชมพู่และให้อภัยเด็กหญิงชมพู่ เพราะชมพู่สำนึกผิด และ ให้เพื่อนๆ ตบมืบให้ชมพู่ เพราะชมพู่เป็นเด็กดีสำนึกในสิ่งที่ตังเองได้กระทำลงไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนเราต้องมีความซื้อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น
นิทานเรื่องนี้แต่งเนื้อโดย. นางศุภรัตน์ วงศ์อินตา ห้อง 1 รหัส 571111321034
เด็กหญิงสมหญิงเป็นนักเรียนชั้นอนุบาลปีที่ 2 โรงเรียนวัดพิกุลเงิน เช้าวันจันทร์ เด็กหญิงสมหญิงได้ตื่นแต่เช้ารีบอาบนำ้แต่งตัวไปโรงเรียน เพื่อที่จะรีบไปอวดเพื่อนๆ เรื่องรองเท้าใหม่ที่คุณแม่ซื้อให้มันชั่งถูกใจเด็กหญิงสมหญิงยิ่งนักพอมาถึงโรงเรียนเด็กหญิงสมหญิงได้อวด เพื่อนๆพร้อมกับพูดขึ้นว่า"เพื่อนๆดูนี้สิรองเท้าใหม่ของเราสวยไหม แม่เราซื้อให้เมื่อวานที่ตลาด"เพื่อนต่างก็ชื่นชม "โอ้โหสวยจริงๆเลย"เด็กหญิงสมหญิงยิ้มอย่างมีความสุข พอถึงเวลาเข้าห้องเรียน เด็กหญิงสมหญิงได้ถอดรองเท้าเอาไว้ที่ชั้นวางรองเท้า พอถึงเวลาเลิกเรียนเด็กหญิงสมหญิงหารองเท้าคู่ใหม่ตัวเองไม่เจอ ได้แต่ร้องไห้ฮือๆฮือๆ คุณครูศุภรัตน์จึงเข้ามาถาม "สมหญิงหนูเป็นอะไรหรือคะทำไมถึงร้องไห้คะบอกครูสิ" เด็กหญิงสมหญิงได้เล่าให้ครูฟังว่า "รองเท้าคู่ใหม่ของหนูหายไปไหนไม่รู้คะ"คุณครูจึงถามสมหญิงอีกว่า"แล้วหนูถอดรองเท้าไว้ตรงไหนคะ" สมหญิงตอบครูไปว่า"หนูถอดรองเท้าไว้บนชั้นวางรองเท้าคะ" "แน่ใจนะคะว่าวางไว้ตรงนี้" คุณครูได้ถามเพื่อความแน่ใจสมหญิงตอบไปว่า"แน่ใจคะเพื่อนๆเป็นพยานได้ "คุณครูจึงพูดขึ้นว่า"ถ้าถอดรองเท้าเอาไว้ตรงนี้จริงๆไม่น่าจะหายไปไหนนะ" ถ้าเช่นนั้นครูขอค้นดูในกระเป๋าของเพื่อนทุกคนก่อนกลับบ้านนะคะ"ทันใดนั้นเด็กหญิงชมพู่ก็ได้นำรองเท้าของสมหญิงมาคืนคุณครู และได้เล่าเรื่องทั้งหมดให้คุณครูฟัง คุณครูได้กล่าวคำสั่งสอนแก่เด็กหญิงชมพู่และให้อภัยเด็กหญิงชมพู่ เพราะชมพู่สำนึกผิด และ ให้เพื่อนๆ ตบมืบให้ชมพู่ เพราะชมพู่เป็นเด็กดีสำนึกในสิ่งที่ตังเองได้กระทำลงไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนเราต้องมีความซื้อสัตย์ต่อตนเองและผู้อื่น
นิทานเรื่องนี้แต่งเนื้อโดย. นางศุภรัตน์ วงศ์อินตา ห้อง 1 รหัส 571111321034