ผลงานนิทาน

        มีครอบครัวของแตงกวาซึ่งมีลูกสาวที่น่ารักหนึ่งคน  และครอบครัวของละมุดก็มีลูกสาวที่น่ารักเช่นกันอาศัยอยู่ใกล้กัน แตงกวาและละมุดจึงเป็นเพื่อนรักกัน แตงกวาและละมุด มีนิสัยที่แตกต่างกันมาก แตงกวาเป็นผู้ที่ไม่ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ ข้อบังคับข้อตกลงของครอบครัว และข้อตกลง ข้อบังคับ กฎเกณฑ์ของโรงเรียน  ส่วนละมุดนั้นเป็นผู้ที่ปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ ข้อบังคับ ข้อตกลงทั้งที่บ้านและที่โรงเรียนเสมอ
        ในวันเสาร์-อาทิตย์ แตงกวาชอบไปเล่นซ่อนหากับเพื่อนๆในสวนใบเตยของป้าน้อย ในสวนนั้นป้าน้อยแบ่งพื้นที่ไว้สำหรับปลูกต้นใบเตยส่วนหนึ่ง บริเวณนั้นป้าน้อยเขียนป้ายติดไว้ว่า" ห้ามเดินผ่าน" เพราะจะทำให้ต้นใบเตยเสียหาย แตงกวาไม่อยากให้เพื่อนๆหาเจอ จึงเข้าไปหลบในกอต้นใบเตยซึ่งมีป้ายห้ามว่า "ห้ามเดินผ่าน"
            เพื่อนๆ   : แตงกวาเราไปเล่นซ่อนหากันที่อื่นเถอะนะ
            แตงกวา : ไม่เอาแตงกวาอยากจะเล่นบริเวณนี้มากกว่า
            เพื่อนๆ   : แต่บริเวณนี้เป็นสวนใบเตยที่ป้าน้อยปลูกเอาไว้  แล้วป้าน้อยก็ยังติดป้ายว่า "ห้ามเดินผ่าน" อีกด้วย
            แตงกวา  : ช่างมันเถอะน่า เชื่อแตงกวาสิไม่มีใครรู้ว่าพวกเรามาเล่นกันตรงนี้
            เพื่อนๆ    : แต่พวกเราว่านะ เราไปเล่นที่อื่นน่าจะสนุกกว่านี้อีก
          แต่แตงกวาไม่สนใจปฏิบัติตามจึงทำให้ต้นใบเตยของป้าน้อยเสียหาย เด็กๆตกใจมากจึงแนะนำให้แตงกวาไปขอโทษป้าน้อย แต่แตงกวาไม่สนใจทำท่าทางเฉยเมย เดินหนีกลับบ้านไม่สนใจฟังเพื่อนๆ แนะนำ
         เช้าวันจันทร์ แตงกวาตื่นสายไปโรงเรียนก็สาย  จึงแอบไปหลบอยู่หลังบริเวณโรงเรียน แตงกวาจึงทำอย่างนี้เป็นประจำเมื่อไม่มีใครจับได้ก็ทำผิดอยู่รำ่ไป ระหว่างที่แตงกวาเพลิดเพลินอยู่กับดอกไม้กลิ่นหอมอยู่นั้น มีสัตว์ตัวหนึ่งซุ่มอยู่มันคือเจ้าเสือร้าย เจ้าเสือร้ายหมายจะมุ่งทำร้ายแตงกวา แต่บังเอิญที่แตงกวาเห็นเข้า
             แตงกวา   :  ช่วยด้วย!! ช่วยด้วย!! ใครก็ได้มาช่วยแตงกวา
             เสือร้าย   :  วันนี้ข้าได้กินเนื้ออร่อยๆแล้ว ข้าอดข้าวปลาไม่ได้กินมาหลายวันแล้ว นางหนูเจ้าไม่รอดแน่ๆวันนี้ ฮ่ะๆๆๆ
             แตงกวา   :  ปล่อยหนูไปเถอะน่ะ หนูกลัวแล้ว!!!  จริงๆ
             เสือร้าย    :  ยอมมาเป็นอาหารให้ข้ากินเจ้าเถอะ ยังไงเจ้าก็หนีข้าไม่พ้นหรอก!!! นางหนู
แตงกวาวิ่งหนีเอาชีวิตเกือบไม่รอด สวนดอกไม้ถูกทำลายเสียหาย ทั้งแตงกวาและเสือเหนื่อยอ่อนและปวดเมื่อยร่างกายกันทั้งสองฝ่าย แต่ทั้งสองไม่ยอมหยุดเจ้าเสือร้ายคิดจะทำร้ายเอาชีวิตแตงกวาให้ได้
         ทันใดนั้นเองก็มีเสียงคุณครูกล้วยกับละมุดตะโกนร้องห้าม ครูกล้วยวิ่งเข้าไปขับไล่เจ้าเสือ เจ้าเสือเห็นว่าตนเองต้องพ่ายแพ้แน่ๆจึงรีบหนีไป ครูกล้วยและเพื่อนๆรีบเข้าไปช่วยแตงกวา แตงกวาขอโทษทุกคนและเปิดเผยว่าตนทำผิดกฎระเบียบวินัยของโรงเรียน จึงต้องพบกับเหตุการณ์เช่นนี้แตงกวาเสียใจมาก ละมุดและเพื่อนๆต่างปลอบใจแตงกวาและเตือนให้แตงกวาปรับปรุงตนเอง
         ตั้งแต่นั้นมาแตงกวาก็กลายเป็นแตงกวาคนใหม่ ทำทุกอย่างถูกต้องตามระเบียบวินัย ข้อบังคับ กฎเกณฑ์ต่างๆ ไม่คิดทำผิดอีกเลย คุณครูกล้วยและเพื่อนๆต่างชมเชยแตงกวาที่ไม่เฉยเมยต่อกฎระเบียบ ข้อบังคับ ข้อตกลงกฎเกณฑ์ต่างๆ ปฏิบัติตามด้วยความเต็มใจและกลายเป็นแตงกวาคนใหม่ ที่มีวินัยในตนเอง เป็นลูกที่ดีของพ่อแม่และคุณครู ตั้งแต่นั้นมาเด็กๆไม่เคยมีใครคิดทำผิดระเบียบวินัยและไม่มีใครเกเรอีกเลย


นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า   การมีวินัยตั้งแต่เด็กเป็นสิ่งที่ดี เราควรเป็นคนมีระเบียบวินัยในตนเอง วางแผนการใช้เวลาในการทำกิจกรรมต่างๆอย่างเหมาะสม