นิทานก้อม

นิทานพื้นบ้านทางภาคอีสานเป็นนิทานสั้นๆที่คติสอนใจกับลูกหลาน
นิทานเรื่อง คน คน คน
มีเด็กน้อยอยู่สี่คน พากันลักไก่พ่อใหญ่ลามาต้มกินอยู่ทงนา บักอั่นหนึ่งก็
สับไก่ บักอั่นหนึ่งดังไฟ  บักอั่นหนึ่งขึ้นกกไม่เบิ่งทาง ย่านมีคนย่างมาแถวนี้ มันบ่ดี จักแม่นอยากกินเฮงน้อ หมู่เจ้ากะดายมันยากให้ข่อยต้องมาปีนขึ้นกกไม่สามคนนั่งอยู่เทิ่งใหญ่กกไม่เห็นหม้อเดือดเฮง ย่านนำ้ล้นหม้อกะเลยฮ้องอย่างแฮงว่า"คน คน คน" พวกอยู่หล่างได้ยินว่าคน เข้าใจว่ามีคนมา กะเลยฟาวคว่ำหม้อต้มไก่ทันทีเพราะเข้าว่ามีคนมาย่านคนเห็นกะเลยฟ้าวแหลนหนี ส่วนคนที่อยู่เทิ่งกกไม่เห็นหมู่แหลนกะเข้าใจว่ามีคนมาเลยลงมาฟ้าวแหลนไปนำกัน  สามคนเห็นบักอยู่เทิ่งกกไม่แหลนจึงหยุด บักอยู่เทิ่งกกไม่ถามว่า "สูพากันแหลนหนีอีหยัง""กะหนีคนนั่วแหลวเานั่นฮ้องว่าคน บ่แม้นติ"
"โอ้ย หมู่สูเอย กูบอกให้สูคนต้มไก่ เสียดายต้มไก่เด้"ทั่งสี่คนกะเลยบ่ได้กินส่ะส่ะละ