นิทานก้อม

แม่ใหญ่ติ๋มเลา (ตัวเอง)เป็นคนบ่(ไม่)ทันสมัยอิหยัง(อะไร)นำเขาดอก มื้อหนึ่งเลาไปขายบักขามหวาน (มะขามหวาน)ยุตลาดเลาเลยพายก่องข้าว(กระติบข้าว)ไปนำคัน(ถ้า)สิชื้อข้าวกินกะเสียดายเงินพอขายบักขามหวาน เบิด(หมด)  แล้วเลากะมานั่งถ้า(รอ)รถสิเมือ(กลับ)บ้านกินข้าวไปนำ ถ้ารถไปนำกินข้าวอิ่มแล้ว      เลากะคึด(คิด)อยากของหวานแนว(มอง)เห็นเขาขายไอติมหลอดกะเลยลองชื้อกินเบิ่ง(ดู)กินแล้วมันกะหวานแชบดี มีใน(เมล็ด)บักถั่วนำ กินแล้วกะ                      คิดฮอด(คิดถึง)หลานยุบ้านกะเลยย่าง(เดิน)ไปชื้ออีกหลอดหนึ่งเอาใส่ไว้ใน     ก่องข้าวเลากะขึ้นรถเมือบ้านเลากะเลือกหม่อง(ที่)นั่งใกล้ๆโชเฟอร์เลาย้าน(กลัว)โชเฟอร์ขี่เลยเฮือน(บ้าน)เลาไป พอไปฮอด(ถึง)เฮือนเลากะฟ้าว(รีบ)ย่างไปหาหลานว่าสิเอาไอติมหลอดไปให้หลานกินพอเลาเปิดก่องข้าวออกเห็นแต่ไม้เสียบไอติมกับในบักถั่วยุในก่องข้าวเลาสูน(โมโห)วะชั่นป้อย(ด่า)จากนำ(ตาม)หลังโชเฟอร์
บักห่าโชเฟอร์เอ้ยหลอย(ขโมย)กินไอติมหลอดหลานกูเบิด(หมด)เหลือไว้ให้แต่ไม้กับในบักถั่ว
โฮ่ โฮ่ โฮ่ บักโชเฟอร์หน้าโง่ในบักถั่วแชบๆมึงกะบ่กิน  กินมึงกะกินแต่  ต่อน(เนื้อ)มึงในบักถั่วแชบๆๆมึงกะบ่กินน้อ