นิทานก้อม เรื่องยากินข้าวแส่บ

          มีผู้ซายผู้หนึ่ง(ผู้ชายคนหนึ่ง)อายุเกือบกลางคนแล้ว บ่อยากข่าวอยากน้ำ(ไม่อยากกินข้าวกินน้ำ)ลาวจังไปหาหมอพื้นบ้านหมอยาสมุนไพร    ย่างมา(เดินมา)พ้อ(พบ)ลุงหมอที่กำลังขุดตอเพื่อจะหักเป็นบิ้งนาอยู่  เข้ามายกมือไหว้ หมอถามว่าธุระอะไรหรือ  ชายคนนั้นก็บอกว่ามาหายากินข้าวได้  บ่อยากข่าวอยากน้ำ(ไม่อยากกินข้าวกินน้ำ)

          ลุงหมอก็ยื่นบักจก(จอบ)ให้ขุดตอเล่นไปถ่า(รอ) เพิ่น(ท่าน)จะไปหายาสมุนไพรให้  ชายคนนั้นดีใจเมื่อลุงหมออาสาไปหายาให้ก็ขุดตอบ่(ไม่)หยุด  ลุงหมอก็ไปเก็บยาข้าง ๆ ถ่งนา(ทุ่งนา)นั้น แทนที่เป็นรากยาสมุนไพร หมอไปสับ(เก็บ)หน่อไม้เอาขึ้นหนำ(ด้วย) หุงข้าว ตำน้ำพริกให้แซบๆ(อร่อยๆ) แล้วแกงเลียง ผักหวาน ผักตำลึง ลูกแตงเบา(แตงกวา) เห็ดนา(เห็ดฟาง)  เสร็จแล้วเรียกชายเบื่อข้าวให้มาอาบน้ำ หยิบชามมาจากบนผลา(กระด้ง) ตักข้าวขึ้นอายโพ (กลิ่นหอม)ตักแกงเลียงใส่พริกหอม ใส่ช้อนลงน้ำซุบพาตั้ง  กินกันสองคนแบบแซ่บ(เอร็ดอร่อย) แล้วลุงหมอหันไปถามชายเบื่อข้าวว่ามื้อนี้เบื่อข่าวยุบ่(วันนี้ไม่อยากกินข้าวอีกไหม)   ซายเบื่อข้าวตอบว่ากินข้าวได้แล้วลุงหมอ นั่นแหล่ะหลายยากินข้าวได้ ให้ออกกำลังกายก่อน กระเพาะจะย่อย จะทำงานเหมือนอวัยวะภายนอกเช่นกัน  เมื่อย่อยดีแล้วก็อยากอาหารเข้าไปทดแทนอีก จึงกินข้าวได้ เพราะทุก ๆ ส่วนของร่างกายจะทำงานพร้อมกัน