นิทานก้อม

นิทานเรื่อง  ไผ๋ผิด(ใครผิด)
อยู่มามื้อหนึ่ง(วันหนึ่ง)มีเสี่ยวฮัก(เพื่อนรัก)  3คนชื่อ แดง เขียว ขาว  หย่าง(เดิน) หลงป่าถืก(โดน) คนป่าจับไป  คนป่าบอกให้ไปหาหมากไม้(ผลไม้)ที่เจ้าของมัก(ตัวเองชอบ)  มาคนละอย่าง
นายแดงได้หมากม่วง (มะม่วง)
นายเขียวได้หมากเล็บแมว (แก้วมือไว)
นายขาวได้หมากทุเรียน (ทุเรียน)
ทั้ง 3 คน ยืนเฮียงกัน(เรียงกัน) คนป่าบอกเอาหมากไม้(ผลไม้) ยัดใส่ก้นเจ้าของ(ตัวเอง) ที่ละคนไผ๋ฮ้องสิถืกกิน(ใครร้องจะโดนกิน) นายแดงค่อยๆเอาหมากม่วง(มะม่วง) ยัดก้น เออะ เออะ (โอ้ยๆ) นายเขียวคึดในใจ(นึกในใจ) เฮาบ่ฮ้องดอกหมากเล็บแมวหน่วยน้อยๆหนึ่งบ่ตายแท้(เราไม่ร้องหรอกแก้วมือไวลูกเล็กๆยังไงก็ไม่ตาย) ตาบั๊ดแนมไปเห็น(เหลือบตาเห็น) นายขาวยืนถือทุเรียนก็ลืมตัวหัวร่อหมู่ (หัวเราะเพื่อน)ตายแท้ขาวตายแท้(ตายแน่)เจ้าของกะเลยถืกจับกินย่อนหัวเราะหมู่(ตัวเองโดนกินเพราะหัวเราะเพื่อน) ถึงคิวนายขาวกะฮ้องคือกัน (ก็ร้องเหมือนกัน) ทั้ง3คนจึงถืกกิน(โดนกิน)กลายเป็นผีเฝ้าป่า