วิชาสุนทรียศึกษากับการพัฒนาทักษะทางอารมณ์

                   การจัดการความคิด ความรู้สึก และการรับรู้ไปสู่การแสดงออก เพื่อสื่อสารความคิด และความรู้สึกถึงคนอีกคนหนึ่ง การจัดการกับ คำเรียกว่า ร้อยแก้วหรือร้อยกรอง การจัดการกับโทนเสียงต่างๆ เรียกว่า ดนตรี การจัดการกับการเคลื่อนไหว ของร่างกาย เรียกว่า การเต้นรำและการจัดการกับเส้น รูปร่าง รูปทรง สี เรียกว่า การสร้างสรรค์งานศิลปะ ไม่ มีการกำหนดมาตรฐานสำหรับสุนทรียะ ไว้เพราะเป็นสิ่งที่ขึ้นกับแต่ละบุคคล โดยเฉพาะการทำงานศิลปะ แรงบันดาลใจ เนื้อหา หรือจุดมุ่งหมาย มีความหลากหลายกันไป