ผลงานนิทาน

ณ ริมป่าอันอุดมสมบูรณ์แห่งหนึ่ง เด็กหญิงน้ำหนึ่งเธออาศัยอยู่
ในบ้านหลังเล็กๆกับยายในทุกๆวันเธอและกคะรอกต้องเดินทางไปตักน้ำและหาผลไม้ในป่า
ในปีนี้แล้งจัดฝนไม่ตกตามฤดูกาลอาหารที่เคยอุดมสมบูรณ์ก็ขาดแคลน
น้ำหนึ่ง:เราจะหาอาหารได้จากที่ไหนละ
น้ำหนึ่งพึมพำอย่าเศร้าใจ
นางฟ้าที่ดูแลป่าแห่งนี้เห็นเหตุการณ์จึงเกิดความสงสารนางฟ้าเสกผลไม้กองโตไว้ที่โคนต้นไม้ใหญ่
กระรอก:นั้นไงน้ำหนึ่งผลไม้ของเราสวรรค์ทรงเมตาเราแล้ว
น้ำหนึ่ง:ผลไม้! เราหาผลไม้ได้แล้วแต่มันเป็นของใครกันนะ
กระรอก:ของใครก็ช่างเรารีบไปเก็บกันเถอะ
น้ำหนึ่งสายหน้าแล้วพูดว่า
น้ำหนึ่ง:ไม่ได้หรอกถ้าเราเอาไปก็เท่ากับเราขโมยของของคนอื่น
น้ำหนึ่งเดินทางกลับบ้านอย่างเศร้าใจ
นางฟ้า:น้ำหนึ่งเจ้าเป็นเด็กดีเสียจริงๆเราจะตอบแทนในความดีของเจ้าเราจะให้พรแก่เจ้า1ข้อ
น้ำหนึ่ง:ท่านนางฟ้าเราต้องการเพียงบ่อน้ำไว้ใช้ดืมกินเท่านั้น
นางฟ้าประทานบ่อน้ำให้น้ำหนึ่ง
นางฟ้า:นี้คือรางวัลของเด็กดีเจ้าจงรักษาความดีของเจ้านะ
น้ำหนึ่ง:ค่ะท่านางฟ้าต่อไปนี้เราจะทำความดีตลอดไป
น้ำหนึ่งได้แบ่งปันบ่อน้ำที่เธอมีอยู่ให้เป็นสมบัติของส่วนร่วมให้ทุกคนได้ใช้อย่างมีความสุข