รูปภาพหน้าปก
จัดทำโดย
ฉากที่1
ฉากที่2
ฉากที่3
ฉากที่4
ฉากที่5
ฉากที่6
ฉากที่7
ฉากที่8
ฉากที่9
ฉากที่10
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
นิทานเรื่องปูกับเต่า
นิทานปูกับเต่า
กาลหนึ่งนานมาแล้ว มีฝูงปลาน้อยใหญ่อาศัยอยู่ในลำธารมีเต่าและปูที่เป็นเพื่อนรักกันอาศัยอยู่ในลำธารแห่งนี้
วันหนึ่งขณะที่ปูพาลูกออกหาอาหาร ปูไม่พบเต่ามาหาอาหารหลายวันแล้ว ปูจึงไปที่พักของเต่า เจอเต่านอนไม่สบายอยู่
ปูถามเต่าว่า...เจ้าเป็นอะไรทำไมไม่ไปหาอาหารหลายวันแล้ว
เต่าตอบว่า...ฉันไม่สบายจ้า
ปูก็เลยสงสารเพื่อนรักเลยไปหาผักบุ้งมาให้เต่ากิน มาดูแลจนเต่าหาย จนกระทั่งเต่าไปหากินในลำธารได้ตามปกติ
เต่าพูดว่า...เจ้าปูเจ้าช่างแสนดีกับเราเหลือเกิน เราสัญญาว่าจะไม่ทอดทิ้งกัน ถ้าเจ้าเดือดร้อนอะไรให้เราช่วยเจ้าบอกเรานะอย่าได้เกรงใจ
ปูตอบว่า...ไม่เป็นไรเพื่อน เราเคยสัญญากันแล้วว่า เราจะเป็นเพื่อนรักกัน จะไม่ทอดทิ้งกันตลอดไป
อยู่มาวันหนึ่ง ปูและเต่าเดินหาอาหารพอไปถึงลำธาร น้ำในลำธารเริ่มแห้ง สัตว์ต่างๆเริ่มพากันย้ายที่อยู่อาศัย เพื่อไปหาแหล่งน้ำใหม่ เต่าและปูก็ต้องเดินตามหาแหล่งน้ำเหมือนกัน ขณะที่เดินทางอากาศร้อนมากเต่าก็เดินช้าต้วมเตี้ยม ต้วมเตี้ยม เต่าเดินได้ไม่เร็ว ปูเดินเร็วกว่า เต่ารำพึงรำพันกับตัวเองว่า "เราคงเป็นตัวถ่วงเวลาของเพื่อน"
เต่าจึงตะโกนบอกปูว่า...ปูเพื่อนรักให้เจ้าเดินทางไปก่อนเราเถอะ ไม่ต้องรอเราหรอก เพราะว่าจะทำให้เจ้าเสียเวลาในการเดินทาง
ปูก็เลยตอบว่า...ไม่เป็นไรเพื่อน เราจะไม่ทอดทิ้งกัน เราจะรอเจ้า เราจะไปด้วยกัน ไม่ทิ้งกัน
เต่าและปูเดินทางไปด้วยกัน จนกระทั่งมาพบลำธารแห่งใหม่ ซึ่งลำธารน้ำแห่งใหม่ มีพืชพรรณธัญญาหารที่อุดมสมบูรณ์ ซึ่งลำธารแห่งนี้น้ำลึกไหลเชี่ยว ซึ่งปูไม่สามารถที่จะเดินข้ามแม่น้ำไปยังฝั่งหนึ่งได้
เต่าบอกปูว่า...ไม่เป็นไร เรามีความสามารถว่ายน้ำอยู่แล้วให้เจ้ามาบนหลังเรา เราจะพาเจ้าข้ามไปฝั่งโน้นเอง
พูดแล้วปูก็ขึ้นบนหลังเต่า เต่าก็ว่ายน้ำพาปูไปยังอีกฝั่งหนึ่ง เต่ากับปูจึงอาศัยหากินอยู่บริเวณลำธารแห่งนี้ รวมกับสัตว์อีกหลายชนิด เพราะเป็นป่าลำธารน้ำที่อุดมสมบูรณ์
ปูก็ขอบใจเต่า เต่าก็ขอบใจปู ต่างคนต่างขอบใจกัน
ทุกสิ่งทุกอย่างต้องผ่านทั้งเรื่องดีและเรื่องร้าย การฝ่าฟันอุปสรรค ความซื่อสัตย์ สุจริตต่อเพื่อนและตนเองจะก่อให้เกิดผลดีในภายภาคหน้า
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น
กาลหนึ่งนานมาแล้ว มีฝูงปลาน้อยใหญ่อาศัยอยู่ในลำธารมีเต่าและปูที่เป็นเพื่อนรักกันอาศัยอยู่ในลำธารแห่งนี้
วันหนึ่งขณะที่ปูพาลูกออกหาอาหาร ปูไม่พบเต่ามาหาอาหารหลายวันแล้ว ปูจึงไปที่พักของเต่า เจอเต่านอนไม่สบายอยู่
ปูถามเต่าว่า...เจ้าเป็นอะไรทำไมไม่ไปหาอาหารหลายวันแล้ว
เต่าตอบว่า...ฉันไม่สบายจ้า
ปูก็เลยสงสารเพื่อนรักเลยไปหาผักบุ้งมาให้เต่ากิน มาดูแลจนเต่าหาย จนกระทั่งเต่าไปหากินในลำธารได้ตามปกติ
เต่าพูดว่า...เจ้าปูเจ้าช่างแสนดีกับเราเหลือเกิน เราสัญญาว่าจะไม่ทอดทิ้งกัน ถ้าเจ้าเดือดร้อนอะไรให้เราช่วยเจ้าบอกเรานะอย่าได้เกรงใจ
ปูตอบว่า...ไม่เป็นไรเพื่อน เราเคยสัญญากันแล้วว่า เราจะเป็นเพื่อนรักกัน จะไม่ทอดทิ้งกันตลอดไป
อยู่มาวันหนึ่ง ปูและเต่าเดินหาอาหารพอไปถึงลำธาร น้ำในลำธารเริ่มแห้ง สัตว์ต่างๆเริ่มพากันย้ายที่อยู่อาศัย เพื่อไปหาแหล่งน้ำใหม่ เต่าและปูก็ต้องเดินตามหาแหล่งน้ำเหมือนกัน ขณะที่เดินทางอากาศร้อนมากเต่าก็เดินช้าต้วมเตี้ยม ต้วมเตี้ยม เต่าเดินได้ไม่เร็ว ปูเดินเร็วกว่า เต่ารำพึงรำพันกับตัวเองว่า "เราคงเป็นตัวถ่วงเวลาของเพื่อน"
เต่าจึงตะโกนบอกปูว่า...ปูเพื่อนรักให้เจ้าเดินทางไปก่อนเราเถอะ ไม่ต้องรอเราหรอก เพราะว่าจะทำให้เจ้าเสียเวลาในการเดินทาง
ปูก็เลยตอบว่า...ไม่เป็นไรเพื่อน เราจะไม่ทอดทิ้งกัน เราจะรอเจ้า เราจะไปด้วยกัน ไม่ทิ้งกัน
เต่าและปูเดินทางไปด้วยกัน จนกระทั่งมาพบลำธารแห่งใหม่ ซึ่งลำธารน้ำแห่งใหม่ มีพืชพรรณธัญญาหารที่อุดมสมบูรณ์ ซึ่งลำธารแห่งนี้น้ำลึกไหลเชี่ยว ซึ่งปูไม่สามารถที่จะเดินข้ามแม่น้ำไปยังฝั่งหนึ่งได้
เต่าบอกปูว่า...ไม่เป็นไร เรามีความสามารถว่ายน้ำอยู่แล้วให้เจ้ามาบนหลังเรา เราจะพาเจ้าข้ามไปฝั่งโน้นเอง
พูดแล้วปูก็ขึ้นบนหลังเต่า เต่าก็ว่ายน้ำพาปูไปยังอีกฝั่งหนึ่ง เต่ากับปูจึงอาศัยหากินอยู่บริเวณลำธารแห่งนี้ รวมกับสัตว์อีกหลายชนิด เพราะเป็นป่าลำธารน้ำที่อุดมสมบูรณ์
ปูก็ขอบใจเต่า เต่าก็ขอบใจปู ต่างคนต่างขอบใจกัน
ทุกสิ่งทุกอย่างต้องผ่านทั้งเรื่องดีและเรื่องร้าย การฝ่าฟันอุปสรรค ความซื่อสัตย์ สุจริตต่อเพื่อนและตนเองจะก่อให้เกิดผลดีในภายภาคหน้า
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ความพยายามอยู่ที่ไหน ความสำเร็จอยู่ที่นั่น