ผลงานนิทานของครูรัชนีกร วงศ์กัณหา (ครูนุ้ย)

           ณ หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีเจ้าลิงน้อย หมีน้อย หมูน้อยและกระต่ายน้อย ทั้งหมดเป็นเพื่อนรักกัน พวกเขากำลังเล่นลูกบอลกันอย่างสนุกสนาน ทันใดนั้นก็มีเสียง กรุ๊งกริ๊ง...กรุ๊งกริ๊ง....เสียงกระดิ่งดังกรุ๊งกริ๊งจากรถขายไอศกรีมของคุณลุงยีราฟ เฮ้! พวกเรา... มากินไอศกรีมกันดีกว่า  คุณลุงยีราฟขายไอศกรีมหลายรส  กระต่ายน้อยซื้อรสสตรอเบอรี่ หมีน้อยซื้อรสช็อคโกแลต ลิงน้อยซื้อรสส้ม หมูน้อยชอบรสวานิลาที่สุด  โอ้โฮ้!  หมูน้อยซื้อไอศกรีมถ้วยใหญ่เชียว  แต่หมูน้อยบอกเพื่อนๆว่า  ฉันไม่แบ่งให้ใครกินหรอกนะ  ฉันจะกินให้หมดเลย  หมีน้อย ลิงน้อยและกระต่ายน้อยแบ่งกันกินไอศกรีมอย่างเอร็ดอร่อย หมูน้อยขี้หวงไม่อยากแบ่งกับใครและกลัวโดนแย่งไอศกรีม หมูน้อยจึงแอบกินไอศกรีมตามลำพัง และแล้วเหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น เมื่อหมูน้อยเดินสะดุดก้อนหิน ถ้วยไอศกรีมกระเด็นหลุดจากมือ  ไอศกรีมรสวานิลาของหมูน้อยหล่นลงพื้นดังแผละ  ฮือ ฮือ ไอศกรีมหกหมดเลย  หมูน้อยส่งเสียงดังลั่น อดกินไอศกรีมแล้วนี่  เพื่อนๆเห็นหมูน้อยร้องไห้จึงเดินเข้ามาปลอบ  โอ๋ๆ ไม่เป็นไรนะหมูน้อยเดี๋ยวพวกแบ่งไอศกรีมให้นะ  ไชโย หมูน้อยยิ้มแฉ่งเพราะได้กินไอศกรีมหลายรสจากเพื่อนๆ หมูน้อยพูดกับเพื่อนๆว่า เพื่อนๆของหมูน้อยช่างน่ารักและมีนำ้ใจดีจังเลย ต่อไปนี้ หมูน้อยจะไม่ขี้หวงอีกแล้วล่ะ  พวกเขาแบ่งไอศกรีมกินด้วยกันอย่างเอร็ดอร่อย และเล่นด้วยกันอย่างมีความสุข
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้จักแบ่งปันและมีนำ้ใจต่อกัน