นิทานเรื่อง หมูดีจอมขยัน
ณ ป่าแห่งหนึ่ง มีครอบครัวหมูอยู่ครอบครัวหนึ่งมี พ่อ แม่และลูกสาว 2 ตัว
คือ หมูแดงและหมูดี อาศัยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข มีอาหารการกินที่อุดมสมบูรณ์
อยู่มาวันหนึ่งพ่อและแม่ปรึกษากันว่า ลูกทั้งสองตัวควรจะแยกออกไปอยู่ตามลำพังได้แล้ว จึงเรียกลูกทั้งสองตัวมา เพื่อให้ลูกเลือกสิ่งที่จะนำติดตัวไปด้วย ซึ่งหมูแดงเลือกที่ดินที่พ่อแม่ปลูกผักไว้มากมาย ส่วนหมูดีเลือกแค่เมล็ดพันธุ์ผักเพียงถุงเดียวเท่านั้น
เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ทั้งสองพี่น้องจึงออกจากบ้านของพ่อแม่ไปสร้างบ้านของตัวเอง ซึ่งหมูแดงสร้างบ้านในสวนผักที่พ่อแม่ปลูกไว้
หมูดีสร้างบ้านบริเวณทุ่งหญ้าและเริ่มลงมือถางหญ้า พรวนดินอย่างขยันขันแข็ง เพื่อเตรียมไว้สำหรับเพาะปลูก
วันๆหมูแดงไม่ทำอะไรเลย เอาแต่กินกับนอนเท่านั้น จนทำให้ผักในสวนของหมูแดงเริ่มหมดลงไปทุกวันๆ
ในขณะที่สวนของหมูดี ผักที่หมูดีเพาะปลูกเอาไว้ก็เจริญเติบโตงอกงามเต็มสวนไปหมด
จนในที่สุดผักในสวนของหมูแดงก็หมดไป แต่โชคดีที่หมูดีมาเยี่ยมพร้อมกับนำผักสดๆจากสวนมาให้หมูแดงด้วย หมูแดงก็เลยไม่ต้องอดอาหาร หมูแดงถามหมูดีว่า ได้ผักมากมายมาจากไหน
หมูดีพาหมูแดงไปที่สวนของตัวเอง และบอกกับหมูแดงว่า ผักมากมายทั้งหมดนี้เกิดจากเมล็ดพันธ์เพียงถุงเดียวที่ได้จากพ่อวันนั้น จนกลายเป็นผักมากมายเต็มสวนแบบนี้
เมื่อหมูแดงสำนึกได้ จึงขอเมล็ดพันธุ์จากหมูดีและกลับไปที่สวนของตัวเอง เริ่มถางหญ้า พรวนดิน เพาะปลูกเมล็ดพันธ์อย่างขยันขันแข็ง จนในที่สุดเมล็ดพันธ์ก็เจริญงอกงามเต็มสวนไปหมด
ส่วนพ่อและแม่ที่คอยเฝ้าดูลูกทั้งสองอยู่ทุกวัน ก็รู้สึกดีใจที่ลูกทั้งสองสามารถใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังได้อย่างมีความสุข
นิทานเรื่องนี่สอนให้รู้ว่า : ความอดทนและความขยันหมั่นเพียร ย่อมทำให้ชีวิตประสบผลสำเร็จ
คือ หมูแดงและหมูดี อาศัยอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข มีอาหารการกินที่อุดมสมบูรณ์
อยู่มาวันหนึ่งพ่อและแม่ปรึกษากันว่า ลูกทั้งสองตัวควรจะแยกออกไปอยู่ตามลำพังได้แล้ว จึงเรียกลูกทั้งสองตัวมา เพื่อให้ลูกเลือกสิ่งที่จะนำติดตัวไปด้วย ซึ่งหมูแดงเลือกที่ดินที่พ่อแม่ปลูกผักไว้มากมาย ส่วนหมูดีเลือกแค่เมล็ดพันธุ์ผักเพียงถุงเดียวเท่านั้น
เมื่อได้ในสิ่งที่ต้องการแล้ว ทั้งสองพี่น้องจึงออกจากบ้านของพ่อแม่ไปสร้างบ้านของตัวเอง ซึ่งหมูแดงสร้างบ้านในสวนผักที่พ่อแม่ปลูกไว้
หมูดีสร้างบ้านบริเวณทุ่งหญ้าและเริ่มลงมือถางหญ้า พรวนดินอย่างขยันขันแข็ง เพื่อเตรียมไว้สำหรับเพาะปลูก
วันๆหมูแดงไม่ทำอะไรเลย เอาแต่กินกับนอนเท่านั้น จนทำให้ผักในสวนของหมูแดงเริ่มหมดลงไปทุกวันๆ
ในขณะที่สวนของหมูดี ผักที่หมูดีเพาะปลูกเอาไว้ก็เจริญเติบโตงอกงามเต็มสวนไปหมด
จนในที่สุดผักในสวนของหมูแดงก็หมดไป แต่โชคดีที่หมูดีมาเยี่ยมพร้อมกับนำผักสดๆจากสวนมาให้หมูแดงด้วย หมูแดงก็เลยไม่ต้องอดอาหาร หมูแดงถามหมูดีว่า ได้ผักมากมายมาจากไหน
หมูดีพาหมูแดงไปที่สวนของตัวเอง และบอกกับหมูแดงว่า ผักมากมายทั้งหมดนี้เกิดจากเมล็ดพันธ์เพียงถุงเดียวที่ได้จากพ่อวันนั้น จนกลายเป็นผักมากมายเต็มสวนแบบนี้
เมื่อหมูแดงสำนึกได้ จึงขอเมล็ดพันธุ์จากหมูดีและกลับไปที่สวนของตัวเอง เริ่มถางหญ้า พรวนดิน เพาะปลูกเมล็ดพันธ์อย่างขยันขันแข็ง จนในที่สุดเมล็ดพันธ์ก็เจริญงอกงามเต็มสวนไปหมด
ส่วนพ่อและแม่ที่คอยเฝ้าดูลูกทั้งสองอยู่ทุกวัน ก็รู้สึกดีใจที่ลูกทั้งสองสามารถใช้ชีวิตอยู่ตามลำพังได้อย่างมีความสุข
นิทานเรื่องนี่สอนให้รู้ว่า : ความอดทนและความขยันหมั่นเพียร ย่อมทำให้ชีวิตประสบผลสำเร็จ