ผลงานนิทานของครูจิรกนก

นิทานเรื่อง รองเท้าใหม่ของเก่ง
       
ณ หมู่แห่งหนึ่ง ชึ่งมีครอบครัวๆหนึ่งชึ่งมีลูกชายชื่อ เก่ง และลูกสาวชื่อก้อย เก่งและก้อยเป็นพี่น้องกัน เก่งเป็นเด็กดี เป็นที่รักของพ่อแม่ พี่น้อง และเพื่อนๆ เก่งเป็นนักกีฬากรีฑาประเภทวิ่ง 100 เมตร และได้รับรางวัลชนะเลิศทุกๆปีและได้รับรางวัลมากมาย จนเป็นดาวเด่นของโรงเรียน
แม่ : แม่ดีใจด้วยนะเก่ง
เก่ง : ครับแม่
ต่อมาใกล้ถึงวันแข่งขันกีฬาสีปีนี้ เก่งอยากได้รองเท้าใหม่ จึงไปขอร้องให้แม่ซื้อรองเท้าใหม่ให้
เก่ง : แม่ครับ เพ่งอยากได้รองเท้าคู่ใหม่ ซื้อให้เก่งหน่อยนะครับ
แม่ : ลูกจ๊ะ เราไม่ใช่คนรวย อีกอย่างรองเท้าของลูกก็ยังดีอยู่เลย
เก่งรู้สึกผิดหวังและเสียใจมากที่แม่ไม่ยอมซื้อรองเท้าใหม่ให้  เก่งจึงตัดสินใจนำรองเท้าไปทิ้งที่ถังขยะหลังโรงเรียนจากนั้นเก่งตัดสินใจรีบกลับไปที่บ้านแล้วบอกกับแม่ว่า
เก่ง : แม่ครับรองเท้าของเก่งหายครับ
พอแม่ได้ฟังที่เก่งพูดแล้วแม่เลยตัดสินใจไปซื้อรองเท้าใหม่ให้เก่ง
แม่ : นี่จ๊ะ รองเท้าคู่ใหม่ของเก่ง
เก่ง : ขอบคุณครับแม่
พอถึงวันแข่งขันกีฬาสีเก่งเป็นตัวเต็งที่จะได้เป็นแชมป์วิ่ง 100เมตร เหมือนกับทุกๆปีที่ผ่านมา แต่พอการแข่งขันเริ่มขึ้นเก่งกลับวิ่งเข้าเส้นชัยเป็นคนสุดท้าย เก่งรู้สึกเสียใจมาก เพราะรองเท้าคู่ใหม่แน่นเกินไป จนทำให้เก่งเจ็บเท้าและวิ่งไม่ได้เก่งรู้สึกผิดหวังและเสียใจที่ไม่ชนะการแข่งขันและเก่งก็เข้าไปแสดงความยินดีกับเพื่อน
เก่ง : ยินดีด้วยนะ
พอเก่งเข้าไปแสดงความยินดีกับเพื่อนและเก่งมองเห็นรองเท้าของเพื่อนเหมือนกับรองเท้าคู่เก่าของเก่ง
เก่ง : นั่น !รองเท้าใหม่เหรอ
เพื่อน : เปล่าเลย เราเห็นรองเท้าคู่นี้ถูกทิ้งที่ถังขยะหลังโรงเรียนเราจึงเก็บมาใช้
เก่งรู้สึกผิดที่โกหกแม่ว่ารองเท้าหายและรู้สึกเสียดายรองเท้าคู่เก่า
เก่ง : ตัดสินใจรีบกลับบ้านไปบอกความจริงทั้งหมดกับแม่
แม่ : ไม่เป็นไรจ้ะเก่ง ลูกอาจจะรู้เท่าไม่ถึงการณ์ แม่จะยกโทษให้
แม่ : ปลอบใจเก่งและบอกกับเก่งว่าอย่าทำแบบนี้อีกนะลูก การโกหกเป็นสิ่งที่ไมีดี
เก่ง : แม่ครับ ผมขอโทษทึ่โกหกแม่ครับ ต่อไปผมจะไม่ทำอีกแล้วครับ


คติสอนใจ
                        การโกหกเป็นสิ่งที่ไม่ดี