หน้าที่1
หน้าที2
หน้าที่3
หน้าที่4
หน้าที่5
หน้าที่6
หน้าที่7
หน้าที่8
หน้าที่9
นิทานครูอมิตสดา
นิทานเรื่องกระปุกออมสินของหนูแดง
หนูดีและหนูแดงเป็นพี่น้องกัน ได้อาศัยอยู่ที่ชายป่าแห่งหนึ่งทั้งสองมีอาชีพปลูกส้มขาย ทุกๆวันหนูดีและหนูแดงจะเก็บส้มไปขายที่ตลาด หนูดีมักจะนำเงินที่ขายส้มได้ ไปซื้อของ เช่น เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าสวยๆที่ราคาแพง โดยใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย ส่วนหนูแดงเตือนหนูดีก็ไม่ฟัง
หนูแดงเตือนหนูดีว่า:นี่หนูดี เธอควรจะเก็บเงินหยอดกระปุกออมสินไว้บ้างนะ เธอจะได้เอาไว้ใช้จ่ายในยามจำเป็น
หนูดีตอบหนูแดงว่า:ไม่เป็นไรเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันก็เก็บส้มไปขายได้อีก ไม่ต้องหยอดกระปุกก็ได้ ยังไงฉันก็มีเงินใช้จ่ายทุกวัน
เพราะหนูดีคิดว่าจะขายส้มได้เงินทุกวันส่วนหนูแดงนำเงินที่ขายได้ไปหยอดกระปุกไว้ แล้วอยู่มาวันหนึ่งฝนตกหนักน้ำท่วมไร่ส้มเสียหาย ทั้งสองไม่สามารถนำส้มไปขายได้อีก ทั้งหนูดีและหนูแดงต่างร้องไห้ หนูแดงกลับมาแคะกระปุกออมสินเพื่อนำเงินไปใช้ซื้อของที่จำเป็นในเวลาเดียวกันหนูดีร้องไห้เพราะตัวเองไม่มีเงินเก็บเลย
หนูดี:ฮือๆทำยังไงดีละไร่ล้มเสียหายหมดแล้วฉันจะเอาเงินจากที่ไหนละมาใช้จ่าย
หนูแดง:ไม่เป็นไรนะเดี๋ยวฉันจะแบ่งเงินในกระปุกออมสินของฉันให้เธอเอง
หนูแดงก็ได้เอาเงินมาช่วยเหลืออย่างมีน้ำใจกับหนูดี ทำให้หนูดีซาบซึ้งมาก
หนูดี:ขอบใจมากนะหนูแดง ที่แบ่งเงินให้ฉัน ฉันเสียใจมากที่ไม่ยอมฟังเธอและไม่ได้เก็บเงินไว้เลย
หนูแดง: ไม่เป็นไรนะหนูดี เรามาเริ่มต้นใหม่
หลังจากนั้นมาทั้งสองก็เริ่มซ่อมแซมไร่ส้มและเริ่มปลูกส้มใหม่ ทั้งหนูดีและหนูแดงต่างก็ช่วยกันขายส้มและเก็บเงินที่เหลือจากการใช้จ่ายที่จำเป็น หยอดกระปุกไว้ทั้งสองดำรงชีวิตอย่างมีความสุข
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การประหยัดอดออม ทำให้มีใช้ในยามจำเป็นและมีปัญหา ตรงกับคุณธรรม 12ประการข้อที่10 คือรู้จักนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการดำรงชีวิต
นางสาวอมิตสดา แก้วเคนมา รหัส 571111321215
ห้อง4
หนูดีและหนูแดงเป็นพี่น้องกัน ได้อาศัยอยู่ที่ชายป่าแห่งหนึ่งทั้งสองมีอาชีพปลูกส้มขาย ทุกๆวันหนูดีและหนูแดงจะเก็บส้มไปขายที่ตลาด หนูดีมักจะนำเงินที่ขายส้มได้ ไปซื้อของ เช่น เสื้อผ้า รองเท้า กระเป๋าสวยๆที่ราคาแพง โดยใช้จ่ายอย่างฟุ่มเฟือย ส่วนหนูแดงเตือนหนูดีก็ไม่ฟัง
หนูแดงเตือนหนูดีว่า:นี่หนูดี เธอควรจะเก็บเงินหยอดกระปุกออมสินไว้บ้างนะ เธอจะได้เอาไว้ใช้จ่ายในยามจำเป็น
หนูดีตอบหนูแดงว่า:ไม่เป็นไรเดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันก็เก็บส้มไปขายได้อีก ไม่ต้องหยอดกระปุกก็ได้ ยังไงฉันก็มีเงินใช้จ่ายทุกวัน
เพราะหนูดีคิดว่าจะขายส้มได้เงินทุกวันส่วนหนูแดงนำเงินที่ขายได้ไปหยอดกระปุกไว้ แล้วอยู่มาวันหนึ่งฝนตกหนักน้ำท่วมไร่ส้มเสียหาย ทั้งสองไม่สามารถนำส้มไปขายได้อีก ทั้งหนูดีและหนูแดงต่างร้องไห้ หนูแดงกลับมาแคะกระปุกออมสินเพื่อนำเงินไปใช้ซื้อของที่จำเป็นในเวลาเดียวกันหนูดีร้องไห้เพราะตัวเองไม่มีเงินเก็บเลย
หนูดี:ฮือๆทำยังไงดีละไร่ล้มเสียหายหมดแล้วฉันจะเอาเงินจากที่ไหนละมาใช้จ่าย
หนูแดง:ไม่เป็นไรนะเดี๋ยวฉันจะแบ่งเงินในกระปุกออมสินของฉันให้เธอเอง
หนูแดงก็ได้เอาเงินมาช่วยเหลืออย่างมีน้ำใจกับหนูดี ทำให้หนูดีซาบซึ้งมาก
หนูดี:ขอบใจมากนะหนูแดง ที่แบ่งเงินให้ฉัน ฉันเสียใจมากที่ไม่ยอมฟังเธอและไม่ได้เก็บเงินไว้เลย
หนูแดง: ไม่เป็นไรนะหนูดี เรามาเริ่มต้นใหม่
หลังจากนั้นมาทั้งสองก็เริ่มซ่อมแซมไร่ส้มและเริ่มปลูกส้มใหม่ ทั้งหนูดีและหนูแดงต่างก็ช่วยกันขายส้มและเก็บเงินที่เหลือจากการใช้จ่ายที่จำเป็น หยอดกระปุกไว้ทั้งสองดำรงชีวิตอย่างมีความสุข
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า การประหยัดอดออม ทำให้มีใช้ในยามจำเป็นและมีปัญหา ตรงกับคุณธรรม 12ประการข้อที่10 คือรู้จักนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการดำรงชีวิต
นางสาวอมิตสดา แก้วเคนมา รหัส 571111321215
ห้อง4