นิทานเรื่อง สองสหายชายพิการ
นิทานคุณธรรมจริยธรรมค่านิยม 12 ประการ
ข้อ 2. ซื่อสัตย์ เสียสละ อดทน มีอุดมการณ์ในสิ่งที่ดีงามเพื่อส่วนรวม
เรื่อง นายก้อนกับนายแพงสองสหายชายพิการ
เมื่อนานมาแล้วมีชายพิการสองคนเป็นสหายกัน คือ นายก้อนกับนายแพง นายก้อนนั้นอัมพาตเดินไม่ได้ จะไปไหนก็ต้องขี่คอนายแพง ซึ่งตาบอดโดยถือว่า "นายแพงเป็นเท้านายก้อนเป็นตา" ทั้งสองดำรงชีวิตอย่างขอทาน พวกเขาทั้งสองมีความซื่อสัตย์ต่อกันและกัน และมีความอดทนต่อความพิการของตนเรื่อยมา
ครั้งหนึ่ง สองสหายพิการก็ไปพบคราดไถนาเก่าที่เขาทิ้ง
นายก้อนก็ถามนายแพงว่า "จะเอาไหม"
นายแพงก็บอกว่า "เอาสิ" เดินไปอีกไปพบเต่า
นายก้อนก็ถามนายแพงว่า"จะเอาไหม"
นายแพงก็บอกว่า"เอา" นายก้อนก็เก็บไปด้วย จากนั้น ก็ไปพบอุจจาระช้าง
นายก้อนก็ถามนายแพงอีก"แล้วอันนี้จะเอาไหม"
นายแพงก็ตอบว่า"เอาไปด้วย"
เดินทางไปอีกก็ไปพบยักษ์ ยักษ์จะจับทั้งสองจะมาเป็นอาหารของตน แต่นายก้อนกับนายแพงไม่ยอม
นายแพง "หากจะกินเราทั้งสองจริงเจ้ากับพวกข้ามาแข่งอะไรกันก่อน ถ้า เราทั้งสองแพ้ก็จะยอมให้กิน ถ้าข้าชนะเจ้ายักษ์ต้องปล่อยพวกข้าไป"
ยักษ์ก็ตอบทั้งสองว่า"เอาเป็นว่าข้าตกลง แล้วเจ้าจะแข่งอะไรกะข้าล่ะ"
นายแพงก็ตอบยักษ์ว่า"เราจะมาแข่งเครื่องใช้กัน"
จากนั้นยักษ์เอา"หวี"ออกมาวาง นายก้อนก็เอา"คราด" โยนออกมา เมื่อเครื่องใช้ของสองสหายมีขนาดโตกว่า ก็ถือว่ายักษ์แพ้ไปครั้งหนึ่งแล้ว ทีนี้ยักษ์จับ"เหา" ของตนออกมา นายแพงก็ให้นายก้อนเอา"เต่า"ออกมาเช่นกัน ปรากฏว่าเต่าใหญ่กว่าเหา ซึ่งยักษ์ก็แพ้อีก ทีนี้ยักษ์ก็เอา "เมี่ยงที่ทำเป็นคำ"ออกมา นายแพงก็บอกให้นายก้อนเอา"อุจจาระช้าง"ออกมาก็ปรากฏว่าใหญ่กว่าเมี่ยงของยักษ์ ยักษ์จึง ขอยอมแพ้
จากนั้นยักษ์ก็ไปเอาเงินทองมาให้นายก้อนและนายแพง"เงินทองนี้ข้าให้พวกเจ้าให้พวกเจ้าเอาไปมากที่สุดเท่าที่พวกเจ้าจะเอาไปได้"ทั้งสองก็เก็บเอาเงินทองจำนวนหนึ่งแล้วก็กลับบ้านด้วยความดีใจ
เมื่อเดินทางมาพบบ่อน้ำแห่งหนึ่ง นายก้อนมองเห็นรังนกอยู่บนต้นไม้ จึงบอกให้นายแพงปีนขึ้นไปเอาไข่นกมากินกัน นายแพงก็ปีนขึ้นไป เมื่อล้วงลงไปในรังนก บังเอิญในรังนกมีงูเห่าอยู่ นายแพงไปคว้าเอาคองูออกมา งูก็พ่นพิษเข้าตาขอนายแพง พิษของงูนั้นทำให้นายแเพงหายจากการบอด เมื่อนายแพงเห็นว่า จับคองูอยู่เช่นนั้นก็ตกใจจึงปล่อยมือออก งูก็ตกลงไปใกล้ตัวของนายก้อนซึ่งเดินไม่ได้นายก้อนตกใจและกลัวงู มาก ด้วยความกลัวจึงลุกขึ้นวิ่งขาที่เดินไม่ได้ก็หายและเดินได้เป็นปกติ
จากนั้นทั้งสองก็เดินทางกลับบ้านไป ใช้เงินทองที่ยักษ์ให้มา อย่างสุจริตและมีครอบครัวลูกหลาน สืบตระกูลต่อไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าความอดทนและดำรงชีวิตด้วยความสุจริตจะส่งผลให้ได้รับความสุขและความเจริญ
ข้อ 2. ซื่อสัตย์ เสียสละ อดทน มีอุดมการณ์ในสิ่งที่ดีงามเพื่อส่วนรวม
เรื่อง นายก้อนกับนายแพงสองสหายชายพิการ
เมื่อนานมาแล้วมีชายพิการสองคนเป็นสหายกัน คือ นายก้อนกับนายแพง นายก้อนนั้นอัมพาตเดินไม่ได้ จะไปไหนก็ต้องขี่คอนายแพง ซึ่งตาบอดโดยถือว่า "นายแพงเป็นเท้านายก้อนเป็นตา" ทั้งสองดำรงชีวิตอย่างขอทาน พวกเขาทั้งสองมีความซื่อสัตย์ต่อกันและกัน และมีความอดทนต่อความพิการของตนเรื่อยมา
ครั้งหนึ่ง สองสหายพิการก็ไปพบคราดไถนาเก่าที่เขาทิ้ง
นายก้อนก็ถามนายแพงว่า "จะเอาไหม"
นายแพงก็บอกว่า "เอาสิ" เดินไปอีกไปพบเต่า
นายก้อนก็ถามนายแพงว่า"จะเอาไหม"
นายแพงก็บอกว่า"เอา" นายก้อนก็เก็บไปด้วย จากนั้น ก็ไปพบอุจจาระช้าง
นายก้อนก็ถามนายแพงอีก"แล้วอันนี้จะเอาไหม"
นายแพงก็ตอบว่า"เอาไปด้วย"
เดินทางไปอีกก็ไปพบยักษ์ ยักษ์จะจับทั้งสองจะมาเป็นอาหารของตน แต่นายก้อนกับนายแพงไม่ยอม
นายแพง "หากจะกินเราทั้งสองจริงเจ้ากับพวกข้ามาแข่งอะไรกันก่อน ถ้า เราทั้งสองแพ้ก็จะยอมให้กิน ถ้าข้าชนะเจ้ายักษ์ต้องปล่อยพวกข้าไป"
ยักษ์ก็ตอบทั้งสองว่า"เอาเป็นว่าข้าตกลง แล้วเจ้าจะแข่งอะไรกะข้าล่ะ"
นายแพงก็ตอบยักษ์ว่า"เราจะมาแข่งเครื่องใช้กัน"
จากนั้นยักษ์เอา"หวี"ออกมาวาง นายก้อนก็เอา"คราด" โยนออกมา เมื่อเครื่องใช้ของสองสหายมีขนาดโตกว่า ก็ถือว่ายักษ์แพ้ไปครั้งหนึ่งแล้ว ทีนี้ยักษ์จับ"เหา" ของตนออกมา นายแพงก็ให้นายก้อนเอา"เต่า"ออกมาเช่นกัน ปรากฏว่าเต่าใหญ่กว่าเหา ซึ่งยักษ์ก็แพ้อีก ทีนี้ยักษ์ก็เอา "เมี่ยงที่ทำเป็นคำ"ออกมา นายแพงก็บอกให้นายก้อนเอา"อุจจาระช้าง"ออกมาก็ปรากฏว่าใหญ่กว่าเมี่ยงของยักษ์ ยักษ์จึง ขอยอมแพ้
จากนั้นยักษ์ก็ไปเอาเงินทองมาให้นายก้อนและนายแพง"เงินทองนี้ข้าให้พวกเจ้าให้พวกเจ้าเอาไปมากที่สุดเท่าที่พวกเจ้าจะเอาไปได้"ทั้งสองก็เก็บเอาเงินทองจำนวนหนึ่งแล้วก็กลับบ้านด้วยความดีใจ
เมื่อเดินทางมาพบบ่อน้ำแห่งหนึ่ง นายก้อนมองเห็นรังนกอยู่บนต้นไม้ จึงบอกให้นายแพงปีนขึ้นไปเอาไข่นกมากินกัน นายแพงก็ปีนขึ้นไป เมื่อล้วงลงไปในรังนก บังเอิญในรังนกมีงูเห่าอยู่ นายแพงไปคว้าเอาคองูออกมา งูก็พ่นพิษเข้าตาขอนายแพง พิษของงูนั้นทำให้นายแเพงหายจากการบอด เมื่อนายแพงเห็นว่า จับคองูอยู่เช่นนั้นก็ตกใจจึงปล่อยมือออก งูก็ตกลงไปใกล้ตัวของนายก้อนซึ่งเดินไม่ได้นายก้อนตกใจและกลัวงู มาก ด้วยความกลัวจึงลุกขึ้นวิ่งขาที่เดินไม่ได้ก็หายและเดินได้เป็นปกติ
จากนั้นทั้งสองก็เดินทางกลับบ้านไป ใช้เงินทองที่ยักษ์ให้มา อย่างสุจริตและมีครอบครัวลูกหลาน สืบตระกูลต่อไป
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่าความอดทนและดำรงชีวิตด้วยความสุจริตจะส่งผลให้ได้รับความสุขและความเจริญ