เก็บของเล่นกันนะ
บันทึกการสะท้อนคิดบทเรียนที่ได้จากการพัฒนานิทาน
- สิ่งที่เรียนรูจากการทำนิทาน
1. ความหมายของนิทาน
2. ความสำคัญของการเล่านิทาน
3.ประเภทของนิทาน
4. รูปแบบการเล่านิทาน
5. คุณธรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัย
6. พฤติกรรมเด็ก
7. นิทานคุณธรรมจากภูมิปัญญาท้องถิ่น
8. เทคนิคการสอนการเล่านิทาน
9. การเล่มนิทาน
-ความรู้สึกที่มีต่อการสร้างนิทาน
จากการสร้างนิทานนิทานคุณธรรมทำให้ได้เรียนรู้ ความหมาย ความสำคัญ ประเภท รูปแบบของนิทาน คุณธรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัย พฤติกรรมเด็ก นิทานคุณธรรมจากภูมิปัญญาท้องถิ่นเทคนิคการสอนการเล่านิทาน การทำเล่มนิทาน และพัฒนาตนเองในด้านต่างๆ
-ขั้นตอนการสร้างนิทาน
1.สืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับคุณธรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัย
2.สังเกตพฤติกรรมนักเรียนที่ควรส่งเสริมคุณธรรมสำหรับเด็กปฐมวัย
3.สัมภาษณ์ครูต้นแบบหรือครูดีเด่น ปราชญ์ชาวบ้าน เกี่ยวกับนิทานพื้นบ้านด้านคุณธรรมดาจริยธรรม
4.ศึกษาการสร้างนิทาน ได้แก่ ความหมาย ความสำคัญ ประเภท รูปแบบ และเทคนิคต่างๆ
5.ออกแบบแล้วจัดทำนิทานโดยวางโครงเรื่อง แบ่งตอน กำหนดภาพประกอบเนื้อเรื่อง วาดภาพประกอบ ระบายสีให้สวยงาม
6.นำไปใช้กับเด็กปฐมวัยและปรับปรุงแก้ไข
-ปัญหาและอุปวรรค
ขาดประสบการณ์ในการสร้างนิทาน
-แนวทางแก้ไข
ศึกษาการสร้างนิทานจากอินเตอร์เน็ต ผู้เชี่ยวชาญ ผู้รู้ต่างๆแล้วนำมาปรับใช้ในการสร้างนิทานของตนเอง
1. ความหมายของนิทาน
2. ความสำคัญของการเล่านิทาน
3.ประเภทของนิทาน
4. รูปแบบการเล่านิทาน
5. คุณธรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัย
6. พฤติกรรมเด็ก
7. นิทานคุณธรรมจากภูมิปัญญาท้องถิ่น
8. เทคนิคการสอนการเล่านิทาน
9. การเล่มนิทาน
-ความรู้สึกที่มีต่อการสร้างนิทาน
จากการสร้างนิทานนิทานคุณธรรมทำให้ได้เรียนรู้ ความหมาย ความสำคัญ ประเภท รูปแบบของนิทาน คุณธรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัย พฤติกรรมเด็ก นิทานคุณธรรมจากภูมิปัญญาท้องถิ่นเทคนิคการสอนการเล่านิทาน การทำเล่มนิทาน และพัฒนาตนเองในด้านต่างๆ
-ขั้นตอนการสร้างนิทาน
1.สืบค้นข้อมูลเกี่ยวกับคุณธรรมจริยธรรมของเด็กปฐมวัย
2.สังเกตพฤติกรรมนักเรียนที่ควรส่งเสริมคุณธรรมสำหรับเด็กปฐมวัย
3.สัมภาษณ์ครูต้นแบบหรือครูดีเด่น ปราชญ์ชาวบ้าน เกี่ยวกับนิทานพื้นบ้านด้านคุณธรรมดาจริยธรรม
4.ศึกษาการสร้างนิทาน ได้แก่ ความหมาย ความสำคัญ ประเภท รูปแบบ และเทคนิคต่างๆ
5.ออกแบบแล้วจัดทำนิทานโดยวางโครงเรื่อง แบ่งตอน กำหนดภาพประกอบเนื้อเรื่อง วาดภาพประกอบ ระบายสีให้สวยงาม
6.นำไปใช้กับเด็กปฐมวัยและปรับปรุงแก้ไข
-ปัญหาและอุปวรรค
ขาดประสบการณ์ในการสร้างนิทาน
-แนวทางแก้ไข
ศึกษาการสร้างนิทานจากอินเตอร์เน็ต ผู้เชี่ยวชาญ ผู้รู้ต่างๆแล้วนำมาปรับใช้ในการสร้างนิทานของตนเอง
เก็บของเล่นกันนะ
นิทานเรื่อง เก็บของเล่นกันนะ
นิทานคุณธรรม
เรื่อง เก็บของเล่นกันนะ
หนูน้ำกับหนูนุ่นเป็นเพื่อนรักกัน บ้านหนูน้ำกับหนูนุ่นก็อยู่ใกล้ๆกัน
ทุกๆวันหยุด หนูนุ่นจะชอบไปเล่นที่บ้านของหนูน้ำ เพราะบ้านของหนูน้ำมีของเล่นเยอะ หนูนุ่นกับหนูน้ำเล่นของเล่นกันอย่างสนุกสนาน
หนูนุ่นจึงบอกกับหนูน้ำว่า " บ้านเธอมีของเล่นเยอะจังเลยนะ"
หนูน้ำก็ตอบว่า "คุณแม่กับคุณพ่อของหนูน้ำซื้อให้จ๊ะ บางครั้งคุณตาคุณยายมาเยี่ยมก็ซื้อมาฝากหนูน้ำก็เลยมีของเล่นเยอะแบบนี้ละจ๊ะ"
หลังจากที่หนูนุ่นกับหนูน้ำเล่นของเล่นกันเสร็จแล้ว หนูนุ่นก็กลับบ้านโดยทิ้งให้หนูน้ำเก็บของเล่นอยู่คนเดียว
พอกลับไปถึงบ้าน หนูนุ่นจึงถามแม่ว่า "แม่จ๋าทำไม....? แม่ไม่ซื้อของเล่นให้หนูนุ่นเล่น เยอะๆแบบแม่ของหนูน้ำบ้างละจ๊ะ"
แม่ของหนูนุ่นจึงตอบว่า "แม่ก็ซื้อของเล่นให้หนูนุ่นเหมือนที่แม่หนูน้ำซื้อให้นั่นแหละจ๊ะ แต่ว่าเวลาหนูนุ่นเล่นของเล่นแล้วหนูนุ่นไม่ยอมเก็บของเล่น ของเล่นของหนูนุ่นก็เลยหาย หรือไม่ก็พังไปยังไงละจ๊ะ"
หนูนุ่นเริ่มคิด " ใช่จริงๆด้วย เวลาเราเล่นของเล่นเราไม่เคยเก็บเลย วันนี้เราไปเล่นที่บ้านหนูน้ำเราก็ไม่ได้ช่วยหนูน้ำเก็บของเล่นเลย"
คิดได้ดังนั้นหนูนุ่นก็รีบวิ่งกลับไปหาหนูน้ำที่ยังเก็บของเล่นอยู่
หนูนุ่นบอกกับหนูน้ำว่า "ให้หนูนุ่นช่วยเก็บของเล่นนะจ๊ะหนูน้ำ"
หนูน้ำจึงตอบว่า " ได้เลยจ๊ะเรามาช่วยกันเก็บของเล่นกันนะ"
หนูนุ่นช่วยหนูน้ำเก็บของเล่นจนเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงกลับบ้าน ไปบอกกับแม่ว่า "แม่จ๋าต่อไปนี้หนูจะเล่นของเล่นแล้วเก็บให้เข้าที่ทุกครั้งนะจ๊ะ หนูจะได้มีของเล่นเยอะๆเหมือนกับหนูน้ำบ้าง"
แม่กอดหนูนุ่นแล้วบอกว่า"ดีมากเลยจ๊ะลูก หนูเป็นเด็กดีมากจ๊ะ แม่รักหนูนะจ๊ะ"
หนูนุ่นก็บอกกับแม่ว่า "หนูก็รักแม่มากที่สุดเลยจ๊ะ" ทั้งสองแม่ลูกกอดกันด้วยความรัก
หลังจากนั้นไม่ว่าหนูนุ่นจะเล่นของเล่นที่บ้าน ที่บ้านหนูน้ำ หรือที่โรงเรียนหนูนุ่นก็จะเก็บของเล่นเข้าที่ทุกครั้ง ทำให้พ่อกับแม่ซื้อของเล่นมาฝากหนูนุ่นอยู่บ่อยๆไม่นานหนูนุ่นก็มีของเล่นเยอะเพราะหนูนุ่นเก็บของเล่นเข้าที่เป็นประจำ
เรื่อง เก็บของเล่นกันนะ
หนูน้ำกับหนูนุ่นเป็นเพื่อนรักกัน บ้านหนูน้ำกับหนูนุ่นก็อยู่ใกล้ๆกัน
ทุกๆวันหยุด หนูนุ่นจะชอบไปเล่นที่บ้านของหนูน้ำ เพราะบ้านของหนูน้ำมีของเล่นเยอะ หนูนุ่นกับหนูน้ำเล่นของเล่นกันอย่างสนุกสนาน
หนูนุ่นจึงบอกกับหนูน้ำว่า " บ้านเธอมีของเล่นเยอะจังเลยนะ"
หนูน้ำก็ตอบว่า "คุณแม่กับคุณพ่อของหนูน้ำซื้อให้จ๊ะ บางครั้งคุณตาคุณยายมาเยี่ยมก็ซื้อมาฝากหนูน้ำก็เลยมีของเล่นเยอะแบบนี้ละจ๊ะ"
หลังจากที่หนูนุ่นกับหนูน้ำเล่นของเล่นกันเสร็จแล้ว หนูนุ่นก็กลับบ้านโดยทิ้งให้หนูน้ำเก็บของเล่นอยู่คนเดียว
พอกลับไปถึงบ้าน หนูนุ่นจึงถามแม่ว่า "แม่จ๋าทำไม....? แม่ไม่ซื้อของเล่นให้หนูนุ่นเล่น เยอะๆแบบแม่ของหนูน้ำบ้างละจ๊ะ"
แม่ของหนูนุ่นจึงตอบว่า "แม่ก็ซื้อของเล่นให้หนูนุ่นเหมือนที่แม่หนูน้ำซื้อให้นั่นแหละจ๊ะ แต่ว่าเวลาหนูนุ่นเล่นของเล่นแล้วหนูนุ่นไม่ยอมเก็บของเล่น ของเล่นของหนูนุ่นก็เลยหาย หรือไม่ก็พังไปยังไงละจ๊ะ"
หนูนุ่นเริ่มคิด " ใช่จริงๆด้วย เวลาเราเล่นของเล่นเราไม่เคยเก็บเลย วันนี้เราไปเล่นที่บ้านหนูน้ำเราก็ไม่ได้ช่วยหนูน้ำเก็บของเล่นเลย"
คิดได้ดังนั้นหนูนุ่นก็รีบวิ่งกลับไปหาหนูน้ำที่ยังเก็บของเล่นอยู่
หนูนุ่นบอกกับหนูน้ำว่า "ให้หนูนุ่นช่วยเก็บของเล่นนะจ๊ะหนูน้ำ"
หนูน้ำจึงตอบว่า " ได้เลยจ๊ะเรามาช่วยกันเก็บของเล่นกันนะ"
หนูนุ่นช่วยหนูน้ำเก็บของเล่นจนเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงกลับบ้าน ไปบอกกับแม่ว่า "แม่จ๋าต่อไปนี้หนูจะเล่นของเล่นแล้วเก็บให้เข้าที่ทุกครั้งนะจ๊ะ หนูจะได้มีของเล่นเยอะๆเหมือนกับหนูน้ำบ้าง"
แม่กอดหนูนุ่นแล้วบอกว่า"ดีมากเลยจ๊ะลูก หนูเป็นเด็กดีมากจ๊ะ แม่รักหนูนะจ๊ะ"
หนูนุ่นก็บอกกับแม่ว่า "หนูก็รักแม่มากที่สุดเลยจ๊ะ" ทั้งสองแม่ลูกกอดกันด้วยความรัก
หลังจากนั้นไม่ว่าหนูนุ่นจะเล่นของเล่นที่บ้าน ที่บ้านหนูน้ำ หรือที่โรงเรียนหนูนุ่นก็จะเก็บของเล่นเข้าที่ทุกครั้ง ทำให้พ่อกับแม่ซื้อของเล่นมาฝากหนูนุ่นอยู่บ่อยๆไม่นานหนูนุ่นก็มีของเล่นเยอะเพราะหนูนุ่นเก็บของเล่นเข้าที่เป็นประจำ