VDO การเล่านิทานครั้งที่1
บันทึกการสะท้อนการเล่านิทาน
เทคนิคการเล่านิทาน:ทั้งนิทานและสื่อสามารถดึงดูดความสนใจของเด็กได้ดี จะเห็นว่าแม้ว่าจะมีสิ่งรบกวน เช่น มีหมาเดินมาข้างๆเด็กก็ยังคงสนใจนิทานจนจบเรื่อง บุคลิกท่านั่งของครูมีความเหมาะสมดีตามหลักบุคลิกภาพครูปฐมวัย
ปัญหาที่พบ:บางครั้งตอนเล่านิทานมัวแต่ให้ความสนใจกับนิทานไม่ได้ดูว่าเด็กตามทันหรือไม่เด็กไม่มีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นระหว่างเล่านิทาน เป็นการฟังครูอย่างเดียว
วิธีการแก้ปัญหา:เพิ่มเทคนิคการเล่านิทานให้น่าสนใจมากขึ้นใช้คำถามกระตุ้นการมีส่วนร่วมของเด็กเป็นระยะๆนิทานปรับให้สั้น กระชับและเลือกใช้เป็นคำคล้องจอง
ปัญหาที่พบ:บางครั้งตอนเล่านิทานมัวแต่ให้ความสนใจกับนิทานไม่ได้ดูว่าเด็กตามทันหรือไม่เด็กไม่มีส่วนร่วมในการแสดงความคิดเห็นระหว่างเล่านิทาน เป็นการฟังครูอย่างเดียว
วิธีการแก้ปัญหา:เพิ่มเทคนิคการเล่านิทานให้น่าสนใจมากขึ้นใช้คำถามกระตุ้นการมีส่วนร่วมของเด็กเป็นระยะๆนิทานปรับให้สั้น กระชับและเลือกใช้เป็นคำคล้องจอง
ถอดบทเรียนจากการเล่านิทานครั้งที่1
สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเล่านิทานที่แต่งเองคือเทคนิคการเล่านิทานคุณธรรมจริยธรรมควรมีกิจกรรมเสริมเช่นการตั้งคำถามเพื่อกระตุ้นความคิดของเด็กเป็นระยะๆถามถึงสิ่งควรทำไม่ควรทำเพื่อให้เด็กได้แยกแยะความถูกความผิด ความชั่ว ความดี เสริมจากนิทานที่เล่า ควรให้เด็กมีส่วนร่วมให้มากที่สุดระหว่างการเล่านิทานเช่น การช่วยออกเสียงเสือคำราม สัตว์ร้องการจัดให้มีการบทบาทสมมติ การทำกิจกรรมวาดภาพระบายสีเกี่ยวกับตัวละครที่เลือกว่าตัวละครแต่ละตัวมีลักษณะนิสัยเป็นอย่างไรจากนิทานที่เล่าในชั้นเรียน กิจกรรมเสริมหรือต่อยอดเหล่านี้สามารถนำไปใช้ได้ทั้งในห้องเรียนและที่บ้านโดยอาจเป็นการบ้านที่ให้เด็กทำต่อที่บ้านเพื่อสร้างกิจกรรมการมีส่วนร่วมระหว่างเด็กกับผู้ปกครอง