นิทานเรื่อง เด็กชายวันเฉลิมผู้ไม่มีวินัย
นิทานเรื่อง เด็กชายวันเฉลิมผู้ไม่มีวิวินัย
นิทานเรื่อง เด็กชายวันเฉลิมผู้ไม่มีวินัย
เด็กชายวันเฉลิมเป็นเด็กขี้เกียจ ไม่ชอบมาโรงเรียน ต้องถูกแม่ดุทุกวันถึงจะมาโรงเรียนได้ เด็กชาย
วันเฉลิม เป็นผู้ที่ไม่ยอมปฏิบัติตามข้อตกลงของโรงเรียน เวลาเข้าแถวเด็กชายวันเฉลิมก็มักจะไปหลบอยู่หลังห้องเป็นประจำ
อยู่มาวันหนึ่ง หลังจากที่เด็กๆ ทุกคนทำกิจกรรมที่หน้าเสาธงเสร็จแล้ว ก่อนเข้าห้องเรียนนักเรียนทุกคนก็เก็บรองเท้าเข้าชั้นให้เรียบร้อย มีเพียงเด็กชายวันเฉลิมเท่านั้นที่ไม่ยอมเก็บรองเท้า ขณะที่นักเรียนกำลังทำกิจกรรมกันอยู่นั่นเอง!!! ก็มีสุนัขตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาที่หน้าห้องเรียนพร้อมกับคาบเอารองเท้าของเด็กชายวันเฉลิมไป
เมื่อแม่ของเด็กชายวันเฉลิมมารับวันเฉลิมกลับบ้าน ก็พบว่ารองเท้าของวันเฉลิมหายไป
คุณแม่จึงถามเด็กชายวันเฉลิมว่า : "รองเท้าหายไปไหนจ๊ะ"
เด็กชายวันเฉลิม : ไม่รู้ครับ ตอนเข้าห้องเรียนหนูก็ถอดไว้หน้าห้องนี่นา
คุณแม่วันเฉลิม : แล้วตอนไปทานอาหารกลางวันล่ะ หนูใส่รองเท้าหรือเปล่า
เด็กชายวันเฉลิม : หนูไม่ได้ใส่รองเท้า ว่าแล้ว เด็กชายวันเฉลิมก็ร้องไห้เพราะกลัวว่าคุณแม่จะดุที่ไม่ใส่รองเท้าและยังทำรองเท้าหายไปไหนก็ไม่รู้
ขณะที่เด็กชายวันเฉลิมร้องไห้อยู่นั่นเอง เด็กหญิงแหวนแหวน ก็เดินเข้ามาหา
แหวน แหวน : คุณแม่วันเฉลิมคะ หนูเห็นสุนัขตัวหนึ่งคาบเอารองเท้าวันเฉลิมไปค่ะ เพราะว่าวันเฉลิมไม่ยอมเก็บรองเท้าให้เรียบร้อย
เมื่อคุณแม่วันเฉลิมได้ยินดังนั้น ก็พูดกับลูกชายว่า
คุณแม่วันเฉลิม : ต่อไปนี้ถ้าลูกไม่ยอมเก็บรองเท้าเข้าชั้นให้เรียบร้อย ลูกก็อาจจะไม่มีรองเท้าใส่อีก เข้าใจไหมคะ ถ้าลูกเป็นเด็กดีมีวินัย ลูกก็จะมีสิ่งของเครื่องใช้เยอะแยะเลย แต่ถ้าลูกเป็นคนไม่มีวินัยในตนเองลูกก็จะไม่มีสิ่งของอะไรเหลือเลย แม่จะซื้อรองเท้าให้ใหม่ ถ้าหากวันเฉลิมไม่เก็บรองเท้าให้ดี และทำรองเท้าหายอีก แม่จะไม่ซื้อรองเท้าให้วันเฉลิมอีกเลย
เด็กชายวันเฉลิม : ต่อไปนี้หนูจะเก็บรองเท้าเข้าชั้นให้เรียบร้อยครับ และจะเป็นเด็กดีมีวินัยด้วยครับ หนูสัญญาครับคุณแม่
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเด็กชายวันเฉลิมก็กลายเป็นคนใหม่ ทำทุกอย่างถูกต้องตามระเบียบวินัย ข้อตกลงของโรงเรียน ไม่คิดทำผิดอีกเลย คุณครูและเพื่อนๆ ต่างก็ชมเชยเด็กชายวันเฉลิมที่ปฏิบัติตามข้อตกลงด้วยความเต็มใจ เป็นเด็กชายวันเฉลิมที่มีระเบียบวินัยในตนเอง เป็นเด็กดีของคุณพ่อคุณแม่ และคุณครู
ข้อคิดที่ได้จากนิทานเรื่องนี้
การที่เราปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ และข้อตกลง ของโรงเรียน จะฝึกให้เราเป็นคนมีระเบียบวินัยในตนเอง
โตขึ้นเราก็จะรู้จักปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของสังคม นอกจากนั้นแล้วยังเป็นที่รักของเพื่อนๆ คุณครู และผู้ปกครองอีกด้วย
เด็กชายวันเฉลิมเป็นเด็กขี้เกียจ ไม่ชอบมาโรงเรียน ต้องถูกแม่ดุทุกวันถึงจะมาโรงเรียนได้ เด็กชาย
วันเฉลิม เป็นผู้ที่ไม่ยอมปฏิบัติตามข้อตกลงของโรงเรียน เวลาเข้าแถวเด็กชายวันเฉลิมก็มักจะไปหลบอยู่หลังห้องเป็นประจำ
อยู่มาวันหนึ่ง หลังจากที่เด็กๆ ทุกคนทำกิจกรรมที่หน้าเสาธงเสร็จแล้ว ก่อนเข้าห้องเรียนนักเรียนทุกคนก็เก็บรองเท้าเข้าชั้นให้เรียบร้อย มีเพียงเด็กชายวันเฉลิมเท่านั้นที่ไม่ยอมเก็บรองเท้า ขณะที่นักเรียนกำลังทำกิจกรรมกันอยู่นั่นเอง!!! ก็มีสุนัขตัวหนึ่งวิ่งเข้ามาที่หน้าห้องเรียนพร้อมกับคาบเอารองเท้าของเด็กชายวันเฉลิมไป
เมื่อแม่ของเด็กชายวันเฉลิมมารับวันเฉลิมกลับบ้าน ก็พบว่ารองเท้าของวันเฉลิมหายไป
คุณแม่จึงถามเด็กชายวันเฉลิมว่า : "รองเท้าหายไปไหนจ๊ะ"
เด็กชายวันเฉลิม : ไม่รู้ครับ ตอนเข้าห้องเรียนหนูก็ถอดไว้หน้าห้องนี่นา
คุณแม่วันเฉลิม : แล้วตอนไปทานอาหารกลางวันล่ะ หนูใส่รองเท้าหรือเปล่า
เด็กชายวันเฉลิม : หนูไม่ได้ใส่รองเท้า ว่าแล้ว เด็กชายวันเฉลิมก็ร้องไห้เพราะกลัวว่าคุณแม่จะดุที่ไม่ใส่รองเท้าและยังทำรองเท้าหายไปไหนก็ไม่รู้
ขณะที่เด็กชายวันเฉลิมร้องไห้อยู่นั่นเอง เด็กหญิงแหวนแหวน ก็เดินเข้ามาหา
แหวน แหวน : คุณแม่วันเฉลิมคะ หนูเห็นสุนัขตัวหนึ่งคาบเอารองเท้าวันเฉลิมไปค่ะ เพราะว่าวันเฉลิมไม่ยอมเก็บรองเท้าให้เรียบร้อย
เมื่อคุณแม่วันเฉลิมได้ยินดังนั้น ก็พูดกับลูกชายว่า
คุณแม่วันเฉลิม : ต่อไปนี้ถ้าลูกไม่ยอมเก็บรองเท้าเข้าชั้นให้เรียบร้อย ลูกก็อาจจะไม่มีรองเท้าใส่อีก เข้าใจไหมคะ ถ้าลูกเป็นเด็กดีมีวินัย ลูกก็จะมีสิ่งของเครื่องใช้เยอะแยะเลย แต่ถ้าลูกเป็นคนไม่มีวินัยในตนเองลูกก็จะไม่มีสิ่งของอะไรเหลือเลย แม่จะซื้อรองเท้าให้ใหม่ ถ้าหากวันเฉลิมไม่เก็บรองเท้าให้ดี และทำรองเท้าหายอีก แม่จะไม่ซื้อรองเท้าให้วันเฉลิมอีกเลย
เด็กชายวันเฉลิม : ต่อไปนี้หนูจะเก็บรองเท้าเข้าชั้นให้เรียบร้อยครับ และจะเป็นเด็กดีมีวินัยด้วยครับ หนูสัญญาครับคุณแม่
ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาเด็กชายวันเฉลิมก็กลายเป็นคนใหม่ ทำทุกอย่างถูกต้องตามระเบียบวินัย ข้อตกลงของโรงเรียน ไม่คิดทำผิดอีกเลย คุณครูและเพื่อนๆ ต่างก็ชมเชยเด็กชายวันเฉลิมที่ปฏิบัติตามข้อตกลงด้วยความเต็มใจ เป็นเด็กชายวันเฉลิมที่มีระเบียบวินัยในตนเอง เป็นเด็กดีของคุณพ่อคุณแม่ และคุณครู
ข้อคิดที่ได้จากนิทานเรื่องนี้
การที่เราปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ และข้อตกลง ของโรงเรียน จะฝึกให้เราเป็นคนมีระเบียบวินัยในตนเอง
โตขึ้นเราก็จะรู้จักปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของสังคม นอกจากนั้นแล้วยังเป็นที่รักของเพื่อนๆ คุณครู และผู้ปกครองอีกด้วย