เนื้อเรื่อง
นิทานเรื่อง ความภูมิใจของน้องเลโอ
วันนี้เป็นวันเสาร์เป็นวันหยุดที่แสนจะมีความสุขของน้องเลโอเพราะคุณแม่จะพาไปเที่ยวบ้านคุณยายที่ต่างหวัด
"น้องเลโอเก็บเสื้อผ้าเสร็จหรือ ยังลูกเดี๋ยวจะไม่ทันรถไฟนะครับ"คุณแม่บอกน้องเลโอด้วยความเป็นห่วง
"เสร็จแล้วครับผมพร้อมจะออกเดินทางแล้วครับ"น้องเลโอตอบคุณแม่พร้อมสะพายกระเป๋าเดินมาหาคุณแม่ที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน
********************************************************
การเดินทางในครั้งนี้คุณแม่ได้พาน้องเลโอนั่งรถไฟเพราะสะดวกและรวดเร็วในการเดินทางเมื่อไปถึงสถานีรถไฟคุณแม่ก็ได้ไปซื้อตั๋วรถ
"ปู๊นๆๆๆๆๆๆ"เสียงรถไฟดังขึ้น
"น้องเลโอเตรียมตัวได้แล้วลูกรถไฟขบวนที่เราจะเดินทางมาแล้ว"คุณแม่บอกน้องเลโอ
"ผมพร้อมแล้วครับ แม่ครับเร็วๆครับผมอยากจะขึ้นรถไฟจะแย่อยู่แล้ว"น้องเลโอบอกคุณแม่ด้วยความตื่นเต้นและดีใจเพราะนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเลโอที่ได้ขึ้นรถไฟ
"ระวังด้วยนะลูกอย่าวิ่ง ขึ้นดีๆเพราะคนเยอะแยะหนูไม่ต้องรีบ"แม่บอกด้วยความเป็นห่วง
"ครับผมคุณแม่สุดสวย"น้องเลโอตอบและยิ้มให้คุณแม่อย่างมีความสุข
*************************************************************************
เมื่อขึ้นรถไฟคุณแม่และน้องเลโอก็ไปนั่งตามเลขที่ในตั๋วรถ น้องเลโอขอนั่งริมหน้าต่างเพราะอยากดูวิวข้างนอก
รถไฟได้เคลื่อนออกจากชานชลา"ชึกกะชัก ชึกกะชัก ชึกกะชัก ปู๊นๆๆ"
********************************************************************
ขณะที่อยู่บนรถไฟ น้องเลโอก็ได้เหลือบไปเห็นคุณยายแก่ๆคนหนึ่งมากับหลานแต่หลานร้องไห้งอแงไม่ยอมหยุดเลย น้องเลโอก็เลยถามคุณแม่ว่า"แม่ครับผมเห็นน้องร้องไห้ตั้งนานแล้วน้องเป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
"แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันลูก เดี๋ยวแม่จะไปถามคุณยายดูนะครับสงสารน้อง"แม่บอกน้องเลโอ
"ครับผม"น้องเลโอตอบคุณแม่ด้วยสีหน้าที่อยากรู้
****************************************************************************
"ยายค่ะน้องเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะเห็นน้องร้องไห้ไม่หยุดมีอะไรใรให้ช่วยหรือเปล่าค่ะ"คุณแม่ถามคุณยายด้วยนำ้เสียงที่เป็นห่วง
"น้องหิวนมจ๊ะแต่คุณยายลืมซื้อมาให้น้อง"คุณยายตอบด้วยสีหน้าที่กังวล
"น้องดื่มนมกล่องไหม่ค่ะ"คุณแม่ถามคุณยาย
"ดื่มจ้า"คุณยายตอบ
"ถ้าอย่างนั้นรอสักครู่นะค่ะคุณยาย"คุณแม่บอกคุณยายแล้วเดินกลับมาหาเลโอ
***************************************************************************
"น้องหิวนมนะลูก"แม่บอกน้องเลโอ
"ถ้าอย่างนั้นเอานมของผมไปให้น้องก็ได้ครับ ผมมีนมตั้งหลายกล่อง"น้องเลโอพูดด้วยสีหน้าที่มุ่งมั่น แม่ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
"เดี๋ยวผมเอานมไปให้น้องเองครับแม่"
***********************************
พูดเสร็จน้องเลโอก็หยิบนมของตัวเองเดินเอาไปให้น้อง
"ไม่ต้องร้องไห้นะครับหิวนมเหรอเอานมของพี่ไปทานก่อนนะเด็กดี"น้องเลโอปลอบน้องพร้อมยื่นกล่องนมให้น้องสองกล่อง
"ขอบคุณมากค่ะ"น้องตอบด้วยความดีใจพร้อมยกมือไหว้ขอบคุณน้องเลโอเป็นการใหญ่
"ขอบใจมากๆนะหนุ่มน้อยถ้าไม่ได้นมของหนูน้องคงจะร้องไห้ไม่ยอมหยุดแน่ๆหนูเป็นเด็กดีมีน้ำใจมากเลยจ้า"คุณยายขอบคุณและชมน้องเลโอด้วยความเอ็นดูทำเอาน้องเลโอยิ้มแก้มปริเลย
****************************************************************************
สักครู่น้องเลโอก็เดินกลับมาด้วยสีหน้าที่มีความสุข
"คุณแม่ครับน้องเลิกร้องไห้แล้วครับเพราะได้ดื่มนมของผมนมของผมเป็นนมวิเศษนะครับคุณแม่"พูดเสร็จน้องเลโอก็หัวเราะอย่างมีความสุข
คุณแม่กอดและบอกน้องเลโอว่า
"หนูเป็นคนเก่งเป็นเด็กดีมีน้ำใจมากลูกแม่ภูมิใจในตัวหนูที่สุดเลยลูกคุณพ่อกับคุณยายก็คงจะภูมิใจในตัวหนูเหมือนกัน"
น้องเลโอยิ้มอย่างมีความสุข
"ว่าแล้วผมอยากจะให้ถึงบ้านคุณยายเร็วๆจังเลยครับคิดถึงคุณยายจะแย่แล้วครับ"น้องเลโอพูดพร้อมกับมองไปนอกหน้าต่างด้วยใบหน้าที่มีความสุข
*****************************************************************************
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า-การเป็นบุคคลที่เสียสละให้กับผู้อื่นทำให้ตัวเราและผู้อื่นมีความสุขและเป็นคนดีในสังคมต่อไป
วันนี้เป็นวันเสาร์เป็นวันหยุดที่แสนจะมีความสุขของน้องเลโอเพราะคุณแม่จะพาไปเที่ยวบ้านคุณยายที่ต่างหวัด
"น้องเลโอเก็บเสื้อผ้าเสร็จหรือ ยังลูกเดี๋ยวจะไม่ทันรถไฟนะครับ"คุณแม่บอกน้องเลโอด้วยความเป็นห่วง
"เสร็จแล้วครับผมพร้อมจะออกเดินทางแล้วครับ"น้องเลโอตอบคุณแม่พร้อมสะพายกระเป๋าเดินมาหาคุณแม่ที่ยืนรออยู่หน้าบ้าน
********************************************************
การเดินทางในครั้งนี้คุณแม่ได้พาน้องเลโอนั่งรถไฟเพราะสะดวกและรวดเร็วในการเดินทางเมื่อไปถึงสถานีรถไฟคุณแม่ก็ได้ไปซื้อตั๋วรถ
"ปู๊นๆๆๆๆๆๆ"เสียงรถไฟดังขึ้น
"น้องเลโอเตรียมตัวได้แล้วลูกรถไฟขบวนที่เราจะเดินทางมาแล้ว"คุณแม่บอกน้องเลโอ
"ผมพร้อมแล้วครับ แม่ครับเร็วๆครับผมอยากจะขึ้นรถไฟจะแย่อยู่แล้ว"น้องเลโอบอกคุณแม่ด้วยความตื่นเต้นและดีใจเพราะนี่เป็นครั้งแรกในชีวิตของเลโอที่ได้ขึ้นรถไฟ
"ระวังด้วยนะลูกอย่าวิ่ง ขึ้นดีๆเพราะคนเยอะแยะหนูไม่ต้องรีบ"แม่บอกด้วยความเป็นห่วง
"ครับผมคุณแม่สุดสวย"น้องเลโอตอบและยิ้มให้คุณแม่อย่างมีความสุข
*************************************************************************
เมื่อขึ้นรถไฟคุณแม่และน้องเลโอก็ไปนั่งตามเลขที่ในตั๋วรถ น้องเลโอขอนั่งริมหน้าต่างเพราะอยากดูวิวข้างนอก
รถไฟได้เคลื่อนออกจากชานชลา"ชึกกะชัก ชึกกะชัก ชึกกะชัก ปู๊นๆๆ"
********************************************************************
ขณะที่อยู่บนรถไฟ น้องเลโอก็ได้เหลือบไปเห็นคุณยายแก่ๆคนหนึ่งมากับหลานแต่หลานร้องไห้งอแงไม่ยอมหยุดเลย น้องเลโอก็เลยถามคุณแม่ว่า"แม่ครับผมเห็นน้องร้องไห้ตั้งนานแล้วน้องเป็นอะไรหรือเปล่าครับ"
"แม่ก็ไม่รู้เหมือนกันลูก เดี๋ยวแม่จะไปถามคุณยายดูนะครับสงสารน้อง"แม่บอกน้องเลโอ
"ครับผม"น้องเลโอตอบคุณแม่ด้วยสีหน้าที่อยากรู้
****************************************************************************
"ยายค่ะน้องเป็นอะไรหรือเปล่าค่ะเห็นน้องร้องไห้ไม่หยุดมีอะไรใรให้ช่วยหรือเปล่าค่ะ"คุณแม่ถามคุณยายด้วยนำ้เสียงที่เป็นห่วง
"น้องหิวนมจ๊ะแต่คุณยายลืมซื้อมาให้น้อง"คุณยายตอบด้วยสีหน้าที่กังวล
"น้องดื่มนมกล่องไหม่ค่ะ"คุณแม่ถามคุณยาย
"ดื่มจ้า"คุณยายตอบ
"ถ้าอย่างนั้นรอสักครู่นะค่ะคุณยาย"คุณแม่บอกคุณยายแล้วเดินกลับมาหาเลโอ
***************************************************************************
"น้องหิวนมนะลูก"แม่บอกน้องเลโอ
"ถ้าอย่างนั้นเอานมของผมไปให้น้องก็ได้ครับ ผมมีนมตั้งหลายกล่อง"น้องเลโอพูดด้วยสีหน้าที่มุ่งมั่น แม่ยิ้มอย่างภาคภูมิใจ
"เดี๋ยวผมเอานมไปให้น้องเองครับแม่"
***********************************
พูดเสร็จน้องเลโอก็หยิบนมของตัวเองเดินเอาไปให้น้อง
"ไม่ต้องร้องไห้นะครับหิวนมเหรอเอานมของพี่ไปทานก่อนนะเด็กดี"น้องเลโอปลอบน้องพร้อมยื่นกล่องนมให้น้องสองกล่อง
"ขอบคุณมากค่ะ"น้องตอบด้วยความดีใจพร้อมยกมือไหว้ขอบคุณน้องเลโอเป็นการใหญ่
"ขอบใจมากๆนะหนุ่มน้อยถ้าไม่ได้นมของหนูน้องคงจะร้องไห้ไม่ยอมหยุดแน่ๆหนูเป็นเด็กดีมีน้ำใจมากเลยจ้า"คุณยายขอบคุณและชมน้องเลโอด้วยความเอ็นดูทำเอาน้องเลโอยิ้มแก้มปริเลย
****************************************************************************
สักครู่น้องเลโอก็เดินกลับมาด้วยสีหน้าที่มีความสุข
"คุณแม่ครับน้องเลิกร้องไห้แล้วครับเพราะได้ดื่มนมของผมนมของผมเป็นนมวิเศษนะครับคุณแม่"พูดเสร็จน้องเลโอก็หัวเราะอย่างมีความสุข
คุณแม่กอดและบอกน้องเลโอว่า
"หนูเป็นคนเก่งเป็นเด็กดีมีน้ำใจมากลูกแม่ภูมิใจในตัวหนูที่สุดเลยลูกคุณพ่อกับคุณยายก็คงจะภูมิใจในตัวหนูเหมือนกัน"
น้องเลโอยิ้มอย่างมีความสุข
"ว่าแล้วผมอยากจะให้ถึงบ้านคุณยายเร็วๆจังเลยครับคิดถึงคุณยายจะแย่แล้วครับ"น้องเลโอพูดพร้อมกับมองไปนอกหน้าต่างด้วยใบหน้าที่มีความสุข
*****************************************************************************
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า-การเป็นบุคคลที่เสียสละให้กับผู้อื่นทำให้ตัวเราและผู้อื่นมีความสุขและเป็นคนดีในสังคมต่อไป