เนื้อเรื่อง
นิทานคุณธรรมจริยธรรม
เรื่อง น้องมุกยอดตกัญญู
ณ. หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ด้วยกันสองคนแม่ลูก ลูกสาวชื่อว่าน้องมุกน้องมุกเป็นเด็กขยัน ชอบช่วยเหลืองานแม่ทุกอย่างครอบครัวนี้มีฐานะค่อนข้างยากจนมีอาชีพหาของเก่าขายส่วนพ่อน้องมุกเสียชีวิตตั้งแต่น้องมุกยังเล็กอยู่
วันนี้แม่พาน้องมุกมาหาของเก่าตามปกติเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์น้องมุกไม่ได้ไปโรงเรียน
แม่ : น้องมุกทานข้าวเสร็จแล้วแม่จะพาน้องมุกไปหาของเก่านะจ้ะ
น้องมุก : จ้ะแม่หนูจะไปหาของเก่าช่วยแม่จ้ะ
วันต่อมาน้องมุกมาโรงเรียนตามปกติ น้องมุกโดนเพื่อนล้อประจำ
เพื่อน : ยัยมุกตัวมอมมาโรงเรียนแล้วว่ะ
พอน้องมุกเลิกโรงเรียนน้องมุกเรียกหาแม่
มุก : แม่จ๋าหนูเลิกเรียนแล้วจ้ะ แม่อยู่ใหนทำไมเงียบจังพอน้องมุกขึ้นไปบนบ้านน้องมุกต้องตกใจเห็นแม่นอนอยู่จึงถามแม่ว่า
มุก : แม่จ๋าแม่เป็นอะไรจ้ะ หนูจะพาแม่ไปหาหมอนะจ้ะ
แม่ : แม่ไม่เป็นอะไรหรอกจ้ะปวดท้องนิดหน่อยเดี๋ยวก็หายจ้ะ
วันรุ่งขึ้นน้องมุกขาดเรียนเพื่อไปหาของเก่าแทนแม่ที่ไม่สบายเพราะไม่มีเงินซื้อข้าวซื้อยาให้แม่แต่น้องมุกก็หาของเก่าได้นิดเดียวคิดในใจว่าคงไม่มีเงินซื้อข้าวให้แม่ทานเย็นนี้แน่นอน
ขณะที่เข็นรถกลับบ้านน้องมุกมองไปเห็นกล้วยสุกคิดจะเก็บไปไห้แม่ทานแทนข้าวเย็นนี้ จึงปีนรั้วเข้าไปในสวนเพื่อจะเก็บกล้ายสุก
ขณะเดียวกันเจ้าของสวนเดินมาเจอพอดี
ลุงสวน : นั่นแหน่ะเด็กหัวขโมยคิดจะขโมยของในสวนฉันเหรอเดี๋ยวแจ้งตำรวจจับซะเลย
น้องมุก : ลุงจ๋าอย่าจับหนูเลยหนูไม่ได้ตั้งใจจะเป็นขโมย แม่หนูไม่สบายยังไม่มีอะไรกินตั้งแต่เช้า
ลุงสวนได้ยินน้องมุกพูดอย่างนั้นก็ใจอ่อนแล้วบอกว่า
ลุงสวน : ถ้าเช่นนั้นฉันอนุญาติให้เก็บกล้วยได้แต่ครั้งต่อไปจะเอาอะไรต้องขออนุญาติก่อนน่ะ
มุก : ขอบคุณมากนะค่ะลุง
ขณะเดียวกันครูพิมครูประจำชั้นเดินมาเจอพอดีจึงถามน้องมุกว่า
ครูพิม : เกิดอะไรขึ้นจ้ะน้องมุกพอดีครูจะมาเยี่ยมน้องมุกจ้ะ
น้องมุก : หนูไม่ได้ตั้งใจจะเป็นขโมยหรอกค่ะครูแต่แม่ไม่สบายมากไม่มีอะไรทานตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ
ครูพิม : ถ้าอย่างนั้นพาครูไปเยี่ยมแม่หนูหน่อยซิจ้ะ
พอน้องมุกพาครูพิมมาที่บ้านครูพิมก็ตกใจเห็นแม่น้องมุกนอนนิ่งอยู่
ครูพิม : ครูจะพาแม่หนูส่งโรงพยาบาลให้คุณหมอรักษาให้หาย พอหายแล้วครูอนุญาติให้หนูมุก และ แม่ไปอยู่ที่บ้านครูแล้วจะส่งน้องมุกเรียนเองแต่น้องมุกต้องขยันเรียนนะจ้ะ
20 ปีต่อมาน้องมุกเรียนจบปริญญาตรี แม่และครูพิมมาร่วมแสดงความยินดีกับน้องมุกด้วย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนกตัญญูรู้คุณ บิดามารดา ครูอาจารย์ชีวิตย่อมประสบแต่ความโชคดีเสมอ
เรื่อง น้องมุกยอดตกัญญู
ณ. หมู่บ้านแห่งหนึ่งมีครอบครัวอยู่ครอบครัวหนึ่งอาศัยอยู่ด้วยกันสองคนแม่ลูก ลูกสาวชื่อว่าน้องมุกน้องมุกเป็นเด็กขยัน ชอบช่วยเหลืองานแม่ทุกอย่างครอบครัวนี้มีฐานะค่อนข้างยากจนมีอาชีพหาของเก่าขายส่วนพ่อน้องมุกเสียชีวิตตั้งแต่น้องมุกยังเล็กอยู่
วันนี้แม่พาน้องมุกมาหาของเก่าตามปกติเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์น้องมุกไม่ได้ไปโรงเรียน
แม่ : น้องมุกทานข้าวเสร็จแล้วแม่จะพาน้องมุกไปหาของเก่านะจ้ะ
น้องมุก : จ้ะแม่หนูจะไปหาของเก่าช่วยแม่จ้ะ
วันต่อมาน้องมุกมาโรงเรียนตามปกติ น้องมุกโดนเพื่อนล้อประจำ
เพื่อน : ยัยมุกตัวมอมมาโรงเรียนแล้วว่ะ
พอน้องมุกเลิกโรงเรียนน้องมุกเรียกหาแม่
มุก : แม่จ๋าหนูเลิกเรียนแล้วจ้ะ แม่อยู่ใหนทำไมเงียบจังพอน้องมุกขึ้นไปบนบ้านน้องมุกต้องตกใจเห็นแม่นอนอยู่จึงถามแม่ว่า
มุก : แม่จ๋าแม่เป็นอะไรจ้ะ หนูจะพาแม่ไปหาหมอนะจ้ะ
แม่ : แม่ไม่เป็นอะไรหรอกจ้ะปวดท้องนิดหน่อยเดี๋ยวก็หายจ้ะ
วันรุ่งขึ้นน้องมุกขาดเรียนเพื่อไปหาของเก่าแทนแม่ที่ไม่สบายเพราะไม่มีเงินซื้อข้าวซื้อยาให้แม่แต่น้องมุกก็หาของเก่าได้นิดเดียวคิดในใจว่าคงไม่มีเงินซื้อข้าวให้แม่ทานเย็นนี้แน่นอน
ขณะที่เข็นรถกลับบ้านน้องมุกมองไปเห็นกล้วยสุกคิดจะเก็บไปไห้แม่ทานแทนข้าวเย็นนี้ จึงปีนรั้วเข้าไปในสวนเพื่อจะเก็บกล้ายสุก
ขณะเดียวกันเจ้าของสวนเดินมาเจอพอดี
ลุงสวน : นั่นแหน่ะเด็กหัวขโมยคิดจะขโมยของในสวนฉันเหรอเดี๋ยวแจ้งตำรวจจับซะเลย
น้องมุก : ลุงจ๋าอย่าจับหนูเลยหนูไม่ได้ตั้งใจจะเป็นขโมย แม่หนูไม่สบายยังไม่มีอะไรกินตั้งแต่เช้า
ลุงสวนได้ยินน้องมุกพูดอย่างนั้นก็ใจอ่อนแล้วบอกว่า
ลุงสวน : ถ้าเช่นนั้นฉันอนุญาติให้เก็บกล้วยได้แต่ครั้งต่อไปจะเอาอะไรต้องขออนุญาติก่อนน่ะ
มุก : ขอบคุณมากนะค่ะลุง
ขณะเดียวกันครูพิมครูประจำชั้นเดินมาเจอพอดีจึงถามน้องมุกว่า
ครูพิม : เกิดอะไรขึ้นจ้ะน้องมุกพอดีครูจะมาเยี่ยมน้องมุกจ้ะ
น้องมุก : หนูไม่ได้ตั้งใจจะเป็นขโมยหรอกค่ะครูแต่แม่ไม่สบายมากไม่มีอะไรทานตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ
ครูพิม : ถ้าอย่างนั้นพาครูไปเยี่ยมแม่หนูหน่อยซิจ้ะ
พอน้องมุกพาครูพิมมาที่บ้านครูพิมก็ตกใจเห็นแม่น้องมุกนอนนิ่งอยู่
ครูพิม : ครูจะพาแม่หนูส่งโรงพยาบาลให้คุณหมอรักษาให้หาย พอหายแล้วครูอนุญาติให้หนูมุก และ แม่ไปอยู่ที่บ้านครูแล้วจะส่งน้องมุกเรียนเองแต่น้องมุกต้องขยันเรียนนะจ้ะ
20 ปีต่อมาน้องมุกเรียนจบปริญญาตรี แม่และครูพิมมาร่วมแสดงความยินดีกับน้องมุกด้วย
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนกตัญญูรู้คุณ บิดามารดา ครูอาจารย์ชีวิตย่อมประสบแต่ความโชคดีเสมอ